Wróciłam do domu i zadzwoniłam do lekarza, Zabieg ma odbyć sie wcześniej.. za 8 dni. Cuda się zdarzają, może Bill nie jest aż takim chamem. - super - cieszył się Eddie - mówiłem że wszystko się ułoży, widzisz maluchu - pogłaskał dziewczynkę po główce...- Weź ją na spacer,a ja zrobię kolację. - okej - poprawił jej czapeczkę i poszli. Umyłam warzywa podśpiewując, może wszystko się ułoży, może Bill nam pomorze, może będzie chciał bym jej ojcem... Może bedziemy rodziną, wiedziałam, że nie powinnam wybiegać tak daleko w przyszłość. Larę jeśli przeszczep sie powiedzie czeka tu długa rehabilitacja i powrót do zdrowia, a Bill żyje chwilą, jeździ na koncerty po całym świecie, nie możliwe jest żebym utrzymała go w domu, byłby nieszczęśliwy, wolny duch zamnęty w klatce to martwy duch * U Billa * Szedł ulicą tuż przy barze i nagle ujrzał chłopaka trzymającego znane mu dziecko... Miał prawie stuprocentową pewność ze zna to dziecko. - Lara ... uspokój się ... pomożemy tamtej pani - gdy to usłyszał już wiedział. To była córeczka Bianki. Podszedł bliżej. Dziewczynka go poznała i wyciągnęła do niego rączki. Miał dziwne uczucie, maleńka wręcz władczo chciała zwrócić na siebie uwagę. Zrobiło mu się jakby ciepło na sercu. - Lara... - szepnął cicho i podszedł bliżej, ukucnął przy wózku. - mała uspokój się - powiedział Ed do dziecka i wziął zakupy starszej pani. Wtedy dziewczynka się rozpłakała, a Bill w tym momencie nie wytrzymał i wziął ją na ręce z wózka. Obrócił ją dookoła i zaczeła się słodko śmiać, podobał mu się ten dźwięk. Jej rączka powędrowała do jego rozpuszczonych włosów. Pochylił głowę i bawił się z nią chwilę, potem chciał oddać ją Eddiemu, ale on znikną. * U Bianki * Sprzątnęłam mieszkanie, niedługo powinien już wrócić Eddie z Larą... usłyszałam jak drzwi się otwierają. Po chwili widziałam jak Eddie gramoli się do środka. Pobiegłam po córkę, ale wózek był pusty. Ogarneła mnie panika. - gdzie moje dziecko !!! - zaczełam wrzeszczeć i bić Eda - coś ty jej zrobił !! ? - jeju ! była tutaj, nawet jej nie wyjmowałem z wózka - paplał w stresie...- na policje ! W tym momęcie rozdzwonił się mój telefon .. spojrzałam na wyświetlacz, dzwonił Bill. Od tak dawna nie było mi dane usłyszeć muzyczki Screamin, która była zarezerwowana tylko dla niego, ale teraz nie było czasu na rozklejanie się. - Bill, mam problem nie mogę rozmawiać - rzuciłam na jednym tchu - ok, ale chciałem tylko powiedzieć że mała jest ze mną - odetchnełam z ulgą. - dzięki Bogu, nic jej nie jest ? - spokojnie mamuśka, strasznie nakręcona jesteś. Przywiozę ci ją, umówisz się dzisiaj ze mną, chciałbym porozmawiać o zabiegu... podjedziemy po ciebie z Larą, co ty na to ? - ok, przyjedź, przywieź mi ją błagam uważaj. - spokojnie - zaśmiał się - do zobaczenia - Bill ją ma - spojrzałam na Edda - masz szczęście inaczej byś nie żył - kim że do cholery jest Bill ? - no tak, Ed nie miał pojęcia jak ma na imię ojciec Lary, nigdy o nim nie rozmawialiśmy bo było to zbyt bolesne, Ed miał go za dupka, który nie umie zająć się swoją kobietą i robi takie rzeczy. Usłyszeliśmy dzwonek i poszłam otworzyć, szybki jest... zawsze taki był - moja córeńka - przytuliłam małą do siebie i pocałowałam w główkę - to pojedziesz ze mną ? - spytał poważnie - no jasne - odpowiedziałam już spokojna, wyszliśmy. Wziełam z mojego audi fotelik i Bill włożył go w swoje r8 - dokąd chciałabyś pojechać ? - na prawde nie wiem. Nie mam czasu ani pieniędzy żeby bywać w jakiś restauracjach. Odkąd pamiętam wszystkie moje fundusze szły na utrzymanie mieszkania za które płaciłam na pół z Eddiem, na jedzenie i na dziecko, dla mnie już nie wystarczało - w takim razie zdaj się na mnie - uśmiechnął się tajemniczo. La Palma. To tutaj przychodziliśmy kiedy byliśmy razem. To była nasza ulubiona restauracja.. tyle wspomnień, aż się łza kręci w oku. - tak dawno tu nie byłam - jęknełam otwierając usta ze zdziwienia. - hehe, masz farta - zamówiliśmy stolik przy oknie. Wyjełam małą z fotelika i posadziłam sobie na kolanach. - Zgubił cię co .. biedna - mówiłam do niej podając jej smoczek. - chyba pora na zmianę niańki - wtrącił cwaniacko Bill - ale cham prawda ? - spojrzałam na małą - nie chce go wywalić. Pewnie jest dobry w łóżku - puścił do niej oczko i zaczeła się śmiać. - zwariowałeś ! - oburzyłam się - bzykną cię już ? - spytał chamsko - słucham ?? Bill o co ci chodzi ?? - to szło w bardzo złym kierunku. - pytam czy dałaś mu dupy ... - naciskał, a ja miałam łzy w oczach. - przegiołeś .. - wstałam, zabrałam małą i wyszłam...