Urodziła się 26 pażdziernika 1929 r w Warszawie. W latach 50-tych i 60-tych pracowała w redakcji „Świat Młodych”, gdzie debiutowała w 1949 r. opowiadaniem „ 5 minut przed szczęśliwym końcem”. W piśmie tym drukowała swoje kolejne utwory dla dzieci oraz cykle felietonów. Wiersze, prozę, fraszki i teksty sceniczne ogłaszała również w „ Świerszczyku”, „Płomyku”, „Płomyczku” oraz „Misiu”. Od końca lat 50-tych współpracuje z Telewizją Polską. Jest autorką utworów dla teatrzyku „Violinek” oraz cyklu audycji dla dzieci „ Dobranoc” oraz „Jacek i Agatka” (1962-1972. Była również autorką audycji radiowych, scenariuszy do filmów krótkometrażowych, tekstów piosenek oraz sztuk dla teatrów lalkowych. Zainicjowała pomysł przyznawania przez dzieci Orderu Uśmiechu(1967). Jej utwory doczekały się przekładów na wiele języków obcych. Wanda Chotomska, to poetka i pisarka, która poprzez swą bogatą twórczość zwraca uwagę na to, jak niepowtarzalną, wrażliwą i wartościową istotą jest dziecko. Mądrość, ogromna wyobraźnia oraz niepowtarzalny humor, to cechy osobowości, dzięki którym pani Wanda Chotomska zdobyła serca naszych dzieci. Niewątpliwie stanowić będzie ona dla nich wzór do naśladowania. Twórczość Wandy Chotomskiej adresowana jest do dzieci w różnym wieku. W poetyckim świecie pisarki nie wyczuwa się poszukiwania orginalności za wszelką cenę, lecz raczej próbę spojrzenia na otaczające zjawiska oczyma dziecka. Utwory te należy potraktować jako rodzaj intelektualnej zabawy, za pomocą której przedstawia się problemy z pozoru bardzo odległe od zainteresowań dziecka. Tematyka jej utworów jest bogata i różnorodna, dotyczy codziennych, bliskich dziecięcych spraw, radości i smutków. To Tradycja, sztuka, ekologia, rodzina, przyroda i wiele innych, wszystkie te zagadnienia łączy ogromna miłość do wszystkiego co polskie. Potwierdzeniem tych słów jest utwór pt. ”Legenda o Warsie i Sawie” , który pozwala dzieciom poznać przeszłość naszej stolicy i znależć odpowiedzi na wiele pytań. Zapoznanie dzieci z tą legendą pozwoli związać się uczuciowo ze stolicą, która ciągle rośnie i rozwija się. Tomik Wandy Chotomskiej „Dzień dobry królu Zygmuncie” zobrazuje dzieciom pomniki Warszawy i przybliży postaci wielkich Polaków. W tym zbiorku są wiersze o pomniku Kopernika, Mickiewicza, Konopnickiej, Jana III Sobieskiego. Nie sposób poznać wszystkich, ale można wybrać postacie o których najczęściej jest mowa, o które przedszkolaki pytają. Wiersz pt.”Zbójnicki” ze zbioru „Tańce polskie” przybliży dzieciom rejon górski. Wiersz ten jest pełen eksplozji ruchu, rytmu i góralskiej swawoli. Duże nagromadzenie wyrazów wpływających na dynamikę utworu powoduje, że dziecko samo wyczuwa potrzebę ruchu i zabawy. Czytając wiersze z tego zbioru nie da się pominąć muzyki. Są one tak skomponowane, że muzyka sama rozbrzmiewa wokół. Taniec, ilustrowany ruch to elementy dodatkowo podkreślające rytm wiersza. Dzieci pod wpływem tych wierszy chcą się bawić, tworzyć taniec, ruch, improwizować. Tematyka „góralskich” wierszy jest znakomitą podstawą do plastycznej i konstrukcyjnej działalności dzieci. Mogą one malować, rysować, wyklejać, tworzyć papierowe łamanki. Dzieci w przedszkolu poznają otaczającą przyrodę. W tym poznawaniu i odkrywaniu często pomagają utwory literackie tej autorki. Możemy im opowiedzieć bajkę o kolczastym jeżu, czarnej wronie, kicającym zajączku, dobrym kocie ze zbioru „Bajki z 1001 dobranocy”. Bohaterem bajki jest jeż, który nigdy nie widział śniegu. Obudził się na wiosnę i szukał go, by zobaczyć jak wygląda. Dzieci udzielają jeżowi rad, ułatwiających znalezienie śniegu, dokonują szeregu porównań, wskazówek, mogą odwoływać się do własnych doświadczeń, obserwacji. Wiosenną porę roku przybliży nam wiersz pt. „dwa bociany” ze zbioru „Dla każdego coś śmiesznego”. Wiersz ma nastrój pogodny, radosny, dzieci śmieją się z „upartych” żab, które nie chcą dać się schwytać i siedzą w wodzie. Zabawny jest pomysł zakupienia butów, aby uchronić się przed przeziębieniem. Wiersz ten inspiruje dzieci do twórczej zabawy o tematyce wiosennej. W wierszach Wandy Chotomskiej dzieci spotykają różne zwierzęta i poznają warunki życia każdego z nich. Uświadamiają sobie jak istotne są różnice środowiska w którym żyją zwierzęta i troska o zachowanie ładu i porządku w lesie, na łące, w stawie i powietrzu. Nawet najmłodsi przedszkolacy nauczą się wiersza pt. „Co słychać na wsi”. Bohaterami tego wiersza jest ptactwo i zwierzęta domowe, a naśladowanie ich głosów to często ulubiona zabawa dzieci, jak również różnego rodzaju ćwiczenia mowy. Poprzez utwory Wandy Chotomskiej dzieci w przedszkolu poznają pracę ludzi różnych zawodów: kominiarza, piekarza, młynarza, lekarza one inspiracją do szeregu zabaw tematycznych, prac plastycznych czy różnych teatrzyków. Ważnym tematem do realizacji jest „Przestrzeganie podczas wycieczek spacerów zasad ruchu drogowego”. Chodzi przede wszystkim o to, aby dzieci bezpiecznie i świadomie poruszały się po drogach i poboczach. Do opracowania tego zadania posłużyć może opowiadanie pt.”Ulica” ze zbioru pt. „Dzień dobry”. Jest to utwór przedstawiający humorystycznie i obrazowo sposób przechodzenia przez jezdnię, może on uzupełnić spostrzeżenia dzieci w przestrzeganiu zasad ruchu drogowego. Inspiruje on dzieci do zabaw ruchowych, ćwiczeń ortofonicznych, naśladowczych jak również prac plastycznych. Utwory Wandy Chotomskiej stwarzają szerokie możliwości kontaktu dziecka z literaturą, ale także pobudzają go do samodzielnej twórczości. Przedszkolacy lubią czuć się twórcami, małymi aktorami. Musimy tylko pomóc dziecku wejść na tę drogę twórczej działalności, na której osiąga się najlepsze efekty. Utwory Wandy Chotomskiej działają wszechstronnie na osobowość młodego, wspaniałego odbiorcę, rozbudzają jego wrażliwość, fantazję, poczucie humoru, dają możliwość odkrywania piękna we wszystkim co nas otacza. Twórczość Wandy Chotomskiej jest doskonale znana naszym wychowankom, ze względu na swą różnorodność, wzbogaca ona wiele przedszkolnych zajęć i uroczystości, a jak ważna jest jej twórczość mogą świadczyć słowa Eryka Ostrowskiego: „Wszyscy zdajemy sobie sprawę z tego, że w literaturze twórczość dla dzieci i młodzieży jest największym wyzwaniem, gdyż wymaga nie tylko umiłowania własnego dzieła i uczynienia go możliwie doskonałym, lecz przede wszystkim wymaga prawdziwej miłości do czytelnika, porównywalnej tutaj może z miłością matki do dziecka – a to oznacza – odpowiedzialność”.