Wtedy obowiązek odkarmiania maluchów spada na Ciebie. Na szczęście obecnie w sklepach dostępne są substytuty naturalnego pożywienia w postaci mleka w proszku, które musisz przygotowywać dla młodych psów. Tylko podając ten produkt zapewnisz im zdrowy rozwój i dostarczysz wartości odżywczych, które zawarte są w mleku matki. Dieta dla szczeniaka – kilka słów o porodzie i żywieniu nowonarodzonych psów Obowiązkiem każdego hodowcy jest rejestracja w bazie Regionalnego Związku Kynologicznego. Jest to konieczne w celu uniknięcia powstawania nielegalnych hodowli, których założyciele często znęcają się i wykorzystują suki do zbyt częstych porodów. Wszystko oczywiście w celach zarobkowych, ponieważ za młodego pieska, na którego panuje obecnie moda trzeba zapłacić czasem nawet od kilkuset do kilku tysięcy złotych. Niestety kupując z nielegalnej hodowli psa, nie otrzymujesz żadnej gwarancji jego zdrowia, ponieważ najprawdopodobniej nie zostały przeprowadzone badania kontrolne. Niestety takich miejsc powstaje coraz, więcej a kupujący nie dopytują o stan zdrowia matki szczeniąt. To bardzo poważny błąd, ponieważ gwarancją tego, że mały pies przyjdzie na świat zdrowy i nie obciążony wadami genetycznymi jest dobra kondycja rodziców. Wiele zależy od tego, w jakich warunkach trzymana była suka w trakcie trwania ciąży, w jaki sposób była karmiona i czy miała przeprowadzane regularne badania u lekarza weterynarii. Od tych czynności zależy w dużej mierze to czy szczenię urodzi się zdrowe, czy będzie miało dostatecznie dużo sił by przeżyć i czy będzie właściwie się rozwijało. Oczywiście nie każda hodowla niezarejestrowana w Związku Kynologicznym źle traktuje swoje zwierzaki, jednak obecnie prawo zabrania takiego rozmnażania czworonogów. Właśnie dlatego najbezpieczniej jest kupować psa od sprawdzonego i doświadczonego hodowcy, który kynologią zajmuje się z pasji i ma na ten temat dużą wiedzę. Zbilansowana dieta suki Pamiętaj o tym, że w dobrych hodowlach przygotowania suki do macierzyństwa zaczynają się długo przed zaplanowanym kryciem. Najważniejsze w tym okresie jest dostarczanie aktywności fizycznej, poprzez długie spacery, żeby odpowiednio przygotować sukę do porodu. Niezwykle istotna jest także dobrze zbilansowana dieta, która powinna być bogata we wszystkie niezbędne wartości odżywcze. Dzięki temu suka nabiera sił i przygotowuje się do karmienia swojego potomstwa. W ostatnich tygodniach rozpoczyna się u niej przygotowanie do laktacji, więc w tym czasie wzrasta zapotrzebowanie na białko i składniki mineralne. Pomimo tego, że u suk zdarza się spadek apetytu, to powinieneś podawać jej wysoko skoncentrowaną karmę, która będzie dostarczała dużo energii. Dodatkowo powinna ona być bogata wapń i kwasy tłuszczowe. Odpowiednia karma dobrej jakości ma bardzo duży wpływ nie tylko na zdrowie suki, ale także na późniejszy rozwój maluchów. Gdy przychodzi ten szczęśliwy dzień i Twoja pupilka zacznie rodzić to bardzo ważne jest, żebyś pamiętał o kilku kwestiach. Przede wszystkim w tym czasie musisz zapewnić jej spokój. Przygotuj specjalny kącik, w którym będzie mogła wydać na świat szczeniaki. Nie przeszkadzaj jej i nie próbuj za wszelką cenę wyciągać maluchów, ponieważ doskonale poradzi sobie samodzielnie. Czas trwania porodu jest zróżnicowany i najczęściej zależy od wielkości miotu. Zazwyczaj odstępy pomiędzy rodzeniem kolejnych szczeniaków wynoszą od 20 do 30 minut, jeśli jednak małych piesków jest dużo, to suka może robić sobie nawet dwugodzinne przerwy. Pamiętaj jednak, by w tym czasie nie zostawiać pupilki samej. Obserwuj, czy wszystko przebiega właściwe, a w razie potrzeby bądź gotowy, żeby powiadomić lekarza weterynarii. Po urodzeniu się pierwszego szczeniaka dokładnie osusz go ręcznikiem, udrożnij drogi oddechowe i natychmiast przystaw do sutka matki, by mogło rozpocząć ssanie. Wielu hodowców popełnia błąd, polegający na tym, że zabiera małego psa od razu po urodzeniu i przystawia go z powrotem dopiero, gdy na świat przyjdzie reszta rodzeństwa. Jednak bardzo ważne jest, żeby szczenięta rozpoczęły pobieranie pokarmu niemal od razu po urodzeniu. Jest to niezwykle istotne ze względu na wydzielanie tak zwanej siary z gruczołów mlekowych jedynie kilka godzin po porodzie. Siara jest szczególnie bogata w białka i zawiera przeciwciała, zapewniające ochronę w pierwszych tygodniach życia maluchów. Niezwykle istotne jest, żeby każdy ze szczeniaków wypił siarę i właśnie dlatego konieczne jest przystawienie go do sutka niemal od razu po urodzeniu. Każde szczenię rodzi się ślepe i głuche, jednak za pomocą węchu bez problemu trafia do sutka matki. Pamiętaj o tym, by każdemu młodemu psu zapewnić dostęp do sutka matki. Czasem zdarza się bowiem tak, że jedno z rodzeństwa, zazwyczaj te najsłabsze, wypychane jest przez resztę. Postaraj się w takim przypadku przytrzymywać go przy sutku, tak by również miał dostęp do pożywienia. Wpływ diety na mleko W pierwszych tygodniach życia suka produkuje ogromne ilości mleka. Dla miotu, zawierającego 8 szczeniąt średniej rasy potrzebne jest nawet kilkadziesiąt litrów, a w trakcie trwania laktacji (czyli około 6-7 tygodni) suka wyprodukuje nawet 3-krotnie więcej mleka, niż wynosi jej masa ciała. Najwięcej pożywienia pobierają maluchy w pierwszym miesiącu życia, gdy jest to ich jedyna źródło pokarmu. W tym czasie zdarza się, że szczenięta niektórych ras psów wypijają nawet po 3 litry mleka dziennie. Później rozpoczyna się proces dokarmiania czworonogów przez hodowcę, a im zwierzę starsze, tym co raz mniej mleka wypija. Nic więc dziwnego, że w pierwszych tygodniach życia szczeniaków u suki można zaobserwować zwiększonego zapotrzebowanie na energię. Produkcja mleka dla kilku szczeniaków to nie lada wysiłek, więc niezbędne jest podawanie suce w tym czasie takiej karmy, która zaspokoi jej aktualne potrzeby żywieniowe. Może zdarzyć się także, że po porodzie suka straci apetyt i nie będzie miała ochoty na jedzenie. Jeśli jednak Twoja pupilka jest zdrowa i nie ma żadnych komplikacji zdrowotnych po urodzeniu maluchów, to najprawdopodobniej apetyt szybko jej powróci. Jeśli jednak zauważysz, że zaczyna ona niepokojące chudnąć, to może być to sygnał, że podawane pożywienie jest zbyt ubogie w składniki odżywcze i nie pokrywa zapotrzebowania suki. W takim przypadku koniecznie skonsultuj się z lekarzem weterynarii, który zaleci zmianę karmy i dobierze odpowiednią dawkę. Niestety to bardzo poważna sytuacja, ponieważ łatwo może dojść do wyczerpania organizmu, w efekcie którego matka nie będzie miała wystarczającej ilości pożywienia, by wykarmić swoje maluchy. Nie pozwól, żeby do tego doszło i dieta dla szczeniaka została zaburzona. Mleko pobierane przez szczenięta zapewnia niezbędną ochronę w pierwszych chwilach życia i pozwala na ich prawidłowy rozwój. Jaka karma będzie najlepsza dla szczeniaka? Mleko zastępcze a pierwsza karma – jak zmieniają się potrzeby szczeniaków Niestety czasem zdarza się tak, że suka z różnych przyczyn nie może wykarmić szczeniąt. Powodem może być na przykład zbyt mała ilość wyprodukowanego mleka, problemy zdrowotne lub odrzucenie przez matkę któregoś z maluchów. Jeśli chcesz sprawdzić, czy suka w ogóle ma pokarm w sutkach to musisz delikatnie nacisnąć je i sprawdzić, czy wypłynie mleko. Jeśli tak się stanie to wszystko powinno być w porządku. Musisz jedynie przypilnować, by każdy ze szczeniaków miał dostęp do mleka i zwracać uwagę na to, czy żaden z nich nie jest przez resztę odpychany. Sytuacja komplikuje się, gdy okazuje się, że suka nie ma mleka lub jest go za mało, by wykarmić wszystkie maluchy. W takim przypadku życie szczeniaka będzie zależało od Ciebie. Bowiem to ty musisz przejąć na siebie odpowiedzialność za dokarmianie małego psa. Konieczne będzie wtedy podanie mu mleka zastępczego, które zapewni mu także natychmiastową dawkę niezbędnych składników odżywczych i przeciwciał, które szczeniak musi przyjmować zaraz po urodzeniu. Absolutnie nie możesz oszczędzać na tym produkcie, ponieważ jego zadaniem jest dostarczenie wszelkich niezbędnych wartości odżywczych, które pozwolą nowonarodzonym szczeniakom prawidłowo się rozwijać, a także przygotować je do zmiany pożywienia. Kiedy małe psy będą już odkarmione i zaczną gwałtownie rosnąć, to mleko przestanie im wystarczać, żeby zaspokoić wszelkie potrzeby dojrzewającego organizmu. Dzieje się tak zazwyczaj około 4-5 tygodnia życia szczeniaków i to właśnie wtedy należy rozpocząć proces dokarmiania suchymi granulkami. Należy przyzwyczajać psy do zjadania suchej karmy, ponieważ od tej pory to ona będzie stanowiła podstawę ich codziennej diety. Nie zapominaj, że karma przeznaczona dla szczeniąt powinna być kaloryczna, łatwostrawna i przede wszystkim dostosowana do ich wieku. Warto, żebyś początkowo granulki moczył w wodzie, dzięki czemu będzie łatwiejsza do zjedzenia dla młodych psów, które dopiero uczą się gryźć. Pamiętaj, że nie powinieneś karmić szczeniaków wyłącznie mlekiem zbyt długo. Jest ono odpowiednie tylko w pierwszych tygodniach życia, jednak gdy pies zaczyna rosnąć i rozwijać się, to niezbędne jest zastąpienie go wysokiej jakości karmą, która dostarczy mu wszelkich niezbędnych składników odżywczych, dzięki czemu będzie nabierał sił i wzmacniał swój organizm. Mleko zastępcze może okazać się niezastąpione, jeśli matka nie może wykarmić maluchów. Często potrafi nawet uratować życie osłabionym maluchom, które w pierwszych chwilach po urodzeniu bez podania pokarmu mogłyby nie przeżyć. Pamiętaj jednak, że jest to jedynie rozwiązanie tymczasowe, ponieważ młode psy dojrzewają bardzo szybko i z czasem mleko przestanie wystarczać. Kiedy potrzeby dojrzewającego psa będą się zmieniać to niezwykle ważne jest, żebyś postawił wtedy na wysokiej jakości karmę dla szczeniaków, która zaspokoi ich wszystkie potrzeby na składniki odżywcze. Jakie mleko będzie najodpowiedniejsze dla szczeniaka – kilka wskazówek właściwego sposobu karmienia Nowonarodzony szczeniak, wypijając mleko od matki dostarcza sobie wszelkich, niezbędnych wartości odżywczych, które pomagają mu właściwie rozwijać się i zdrowo rosnąć. Dlatego tak istotne jest, żeby młodych psów nie odstawiać zbyt szybko od sutków rodzicielki. W pierwszych trzech tygodniach życia, szczenię będzie jedynie leżało i wysysało pokarm, żeby nabierać sił. Mleko zawiera bowiem przeciwciała, których zadaniem jest ochrona organizmu młodego psa przed infekcjami i zarazkami. Bardzo ważne jest, żeby w pierwszych tygodniach życia szczeniak wypijał go jak najwięcej, żeby nabrać odporności. Jak opisano powyżej, czasami zdarza się jednak tak, że matka z jakiegoś powodu nie może wykarmić maluchów. Wtedy najodpowiedniejsze będzie gotowe mleko zastępcze, które pozwoli nie tylko zaspokoić głód szczeniąt, ale dostarczy im wartościowych składników odżywczych. Gotowe mleko zastępcze to także pełnowartościowy i w pełni zbilansowany posiłek. Powinien być bogaty w witaminy A, D i E, a także w wapń i fosfor. Zanim zdecydujesz się na wybór produktu ze sklepowych półek, dokładnie zapoznaj się z etykietą na opakowaniu i wybierz taki, który ma najbogatszy skład. Jeśli nie masz pewności, jaka dieta dla szczeniaka będzie odpowiednia, skontaktuj się wcześniej z weterynarzem, a on na pewno wskaże Ci na co zwrócić uwagę. Pamiętaj, że szczeniakom absolutnie nie wolno podawać mleka krowiego z kartonika, ponieważ ich młode żołądki nie trawią go. Poza tym dostarcza ono zbyt mało energii i jest ubogie w białka i tłuszcze. Zawiera także duże ilości laktozy, która może wywoływać biegunkę i wymioty. Pokarm zastępczy dla szczeniaków Czasem można się spotkać także z tym, że właściciele psów przygotowują preparaty zastępcze samodzielnie w domu. Jest to nie tylko pracochłonne, ale wymaga także specjalistycznej wiedzy i doświadczenia. Dla pewności wybierz jednak te preparaty dostępne w sklepach lub lecznicach, bo będziesz wtedy wiedział, że spełniają one wszystkie wymagania zdrowego i pełnowartościowego pożywienia. Dzięki temu prowadzona dieta dla szczeniaka będzie odpowiednia. Karmienie psa z butelki Mleko najlepiej jest podawać psu przy pomocy butelki. Szczeniaki mają wrodzony odruch ssania, więc bez większego problemu poradzą sobie z przyjmowaniem pokarmu w tej postaci. Dobrze, żeby początkowo butelka była niewielka – możesz w tym celu użyć tej, która będzie dołączona do mleka zastępczego ze sklepu. Co najważniejsze – pokarm dla psa musi być podawany, co dwie godziny przez całą dobę, a po każdym karmieniu szczeniak powinien się wypróżnić. Proces tak zwanego odkarmiania małego psa może trwać nawet do 3 tygodni. Przez ten okres pobierają pokarm od matki nawet kilkanaście razy dziennie, więc musisz mu zapewnić taką samą ilość w postaci substytutu mleka. Dopiero około pierwszego miesiąca życia będziesz mógł szczeniakowi zacząć podawać suchą karmę. Ta sytuacja będzie wymagała od Ciebie dużego zaangażowania i poświęcenia, ale pamiętaj, że robisz to, by maluch wyrósł na dużego i zdrowego psa. Nie bez znaczenia są także dziurki od smoczka butelki - nie powinny być za duże, ponieważ szczenię może się zachłysnąć. Równie istotna jest temperatura podawanego posiłku, najlepiej gdyby mleko nie było ani za gorące ani ze zimne, ponieważ w ten sposób najbardziej przypomina te, które maluch wyssałyby od matki. Odkarmianie butelką małego szczeniaka nie jest skomplikowaną czynnością, jednak będzie wymagała od właściciela poświęcenia czasu i uwagi swoim szczeniakom. Pomyśl, jednak o satysfakcji, którą odczujesz, gdy uda Ci się wykarmić i wychować szczeniaka od dnia jego narodzin. W ten sposób nie tylko uratujesz mu życie, ale także możesz zyskać przyjaciela na całe życie. Mleko w proszku dla szczeniąt Mleko zastępcze, które używane jest w trakcie odkarmiania szczeniąt występuje w postaci proszku, łatwo rozpuszczalnego w wodzie. Jeśli wybierzesz dobry produkt to trawienie go przez nowonarodzone psy może wynieść nawet 95%. Mleko w proszku możesz obecnie kupić niemal w każdym sklepie zoologicznym, a także za pośrednictwem Internetu, co znacznie ułatwi Ci przygotowanie się do sytuacji, w której suka nie będzie mogła samodzielnie wykarmić swoich szczeniaków. Ten produkt sprawdzi się także w przypadku, gdy matka nie przeżyje porodu lub gdy odtrąci swoje maluchy. Wtedy mleko w proszku to jedyne rozwiązanie, dzięki któremu zwiększysz szanse młodego psa na przeżycie. Ma ono bowiem właściwości pełnowartościowego i odpowiednio zbilansowanego posiłku. Zawiera niezbędne białko, witaminy a także pierwiastki takie jak: miedź, selen i cynk, ponieważ pomagają zwiększyć odporność i wzmacniają układ immunologiczny u szczeniaków. Obecnie dostępny jest szeroki wybór tego typu produktów, różniących się nie tylko marką, ale przede wszystkim składem. Właśnie dlatego tak ważne jest czytanie dołączonych do opakowania etykiet. Dzięki temu będziesz miał pewność, że wybierasz możliwie najlepszy produkt i najbardziej zbliżony do prawdziwego mleka matki. Przygotowanie mleka dla szczeniąt Mleko w proszku powinno być podawane zgodnie z dawką zalecaną na ulotce lub według wskazówek lekarza weterynarii. Pamiętaj o tym, żeby przygotowane mleko podawać szczeniakom w temperaturze pokojowej. Nie zalewaj proszku wrzątkiem, ponieważ karmiąc malucha butelką możesz go oparzyć. Mleko w proszku jest łatwo rozdrabniane, więc możesz je przygotować tuż przed podaniem szczeniakowi. Ten substytut mleka niewątpliwie będzie niezbędny w Twoim domu, jeśli okaże się, że ciężarna suka nie jest w stanie wykarmić maluchów. Niestety musisz przygotować się na dość duże koszty z tym związane. Jeśli w miocie będzie osiem małych, głodnych szczeniaków do wykarmienia, a każdy z nich wypija dziennie nawet po 3 litry mleka, to weź pod uwagę, ile zapasu mleka w proszku będziesz musiał zrobić. Powinieneś liczyć się zatem z tym, że może to być niemały wydatek, który nadwyręży Twój budżet. Pamiętaj jednak, ze substytuty pożywienia w postaci mleka w proszku to jedyny sposób, by ocalić życie i wykarmić maluchy, które nie otrzymają pokarmu od matki. Bez Twojej pomocy i stałego dokarmiania nie będą w stanie wykształcić w sobie odporności, niezbędnej do przeżycia. Podsumowanie Przygotowania suki do porodu powinny zacząć się na długo przed wyznaczonym terminem. Przede wszystkim musisz zatroszczyć się o stworzenie odpowiedniego kąta dla matki i jej szczeniąt, ale także niezbędne jest, żebyś przygotował się na różne, skomplikowane sytuacje. Zdarza się bowiem, że suka nie produkuje wystarczającej ilości mleka i wtedy Ty będziesz odpowiedzialny za dokarmianie maluchów. Bardzo ważne jest, żebyś miał przygotowane na taką sytuację mleko zastępcze, które występuje w postaci mleka w proszku. Taki produkt zawiera bowiem te same wartości odżywcze, co mleko matki. Podając im ten substytut pokarmu możesz zwiększyć szansę szczeniaków na przeżycie. Pamiętaj zatem wybierając mleko zastępcze, że powinno być jak najlepszej jakości.

Widok kilkudniowego czy tygodniowego szczeniaka, wyzwala w naszych sercach najcieplejsze, opiekuńcze uczucia. Chciałoby się od razu zabrać go do domu, zająć się nim, pielęgnować, karmić, przytulać, trzymać cały czas na rękach i maksymalnie rozpieszczać. Jednak decyzja nasza musi być dobrze przemyślana, ponieważ brak rozwagi może skutkować wieloma przykrymi sytuacjami. Musimy brać pod uwagę zarówno stan naszej wiedzy o psim niemowlaku, jak i wiek szczeniaczka dla którego zbyt szybkie rozstanie z matką, może być najprawdziwszą traumą i rzutować na jego późniejszy, nieprawidłowy rozwój, a więc całe jego życie. W celu ustalenia najlepszego wieku szczeniaka dla oddzielenia go od matki, włoscy naukowcy przeprowadzili badania; poproszono właścicieli ponad 140 czworonogów, podzielonych na dwie grupy, aby wypełnili kwestionariusz dotyczący ogólnego zachowania psów, jak i najczęściej powtarzających się z nimi problemów. Jedna grupa została oddzielona od matki w okresie 30 – 40 dni po porodzie, reszta po 3 miesiącach. Wiek psów, wahał się od 18 miesięcy do nawet 7 lat. Okazało się, że szczeniaki wcześniej oddzielone od miotu, po krótkim czasie zaczynają objawiać cechy nieprzystosowania. Były bardziej agresywne, zaborcze, bardziej zazdrosne o jedzenie i zabawki, oraz częściej szczekały. Ponadto wykazywały mniejsze zdolności przystosowawcze i trudności w relacjach, zarówno z właścicielami jak i innymi psami. Niestety do tego stanu rzeczy przyczynia się niewiedza, zarówno hodowców jak i weterynarzy, którzy posiłkując się nieaktualnym stanem badań i przestarzałą wiedzą, doradzają oddzielanie już cztero czy pięciotygodniowych szczeniąt. To poważny błąd. Należy pamiętać, że szybko rozwijającej się strukturze fizycznej takiego maleństwa, towarzyszy – o wiele wolniejszy – rozwój struktury psychicznej. Szczeniak także musi dojrzeć do opuszczenia matki i rodzeństwa. Zbyt szybkie oddzielenie i uniemożliwienie kontaktowania się z innymi psami, powoduje (całkiem podobnie jak w przypadku ludzi) występowanie negatywnie nacechowanych zachowań. I nie chodzi tutaj tylko o aktywną agresję. Niedostosowanie może również objawiać się apatią i brakiem jakiejkolwiek aktywności, oraz różnorakimi lękami. Wszystkich poważnie zainteresowanych tą tematyką prosimy o kontakt z psim behawiorystą, który szczegółowo wyjaśni zawiłości rozwoju psiego niemowlęcia. My apelujemy tylko: bądźcie odpowiedzialni, nie róbcie krzywdy maleńkiemu psiaczkowi… i sobie, ponieważ zbyt wczesne zabranie szczeniusia od mamy z pewnością odbije się się również na Was. A tak na marginesie; zadziwiający jest fakt, że nikt absolutnie nie interesuje się w tym kontekście „położnicą”. Suka jak my jest ssakiem, w ciąży i połogu zachodzą w naszych organizmach dokładnie te same procesy, wydzielają się te same substancje hormonalne sprawiające że niemowlę jest dla nas przez pewien czas centrum wszechświata! Zarówno dla ludzkiej jak i psiej matki, jej dziecko jest najważniejszą sprawą. Dla jego dobra i bezpieczeństwa jest w stanie poświęcić bardzo wiele, jeśli sytuacja tego wymaga nawet życie. Z nieznanych przyczyn nikt nie liczy się z jej uczuciami. Dlaczego wszyscy skupiają się wyłącznie na szczeniakach? Ona przecież kocha całym sercem swoje dzieci i niesamowicie za nimi tęskni, kiedy je przedwcześnie zabierają; dokąd? dlaczego? co się z nim stało? dlaczego nie ma ich przy niej i dlaczego jej pan czy pani na to pozwalają, a nawet się z tego cieszą? Przecież dotąd byli dla niej dobrzy i opiekowali się nią, dlaczego teraz tak strasznie ją zawodzą?… Pomyślcie o tym. Zdecydowanie lepiej pozwolić psiej mamie spokojnie odchować szczeniaki. Będzie to z korzyścią dla niej, dla nich, no i również dla przyszłych właścicieli. I jeszcze mały dopisek; jeśli bierzecie szczeniaka ze schroniska, wtedy oczywiście wiek nie ma najmniejszego znaczenia. Znaczenie ma wyłącznie to, żeby znalazł dom jak najszybciej. Nie myślcie więc, że musi w tym schronisku czekać do momentu ukończenia trzech miesięcy, absolutnie nie. Jednak musicie się liczyć z tym, że jego wychowanie będzie od Was wymagać o wiele więcej troski, cierpliwości i uwagi. Doradzamy wcześniejszą konsultację z zoopsychologiem, który objaśni Wam w jaki sposób zminimalizować opisane w artykule zagrożenia. Redakcja

Wątek: Piszczenie w dzien i w nocy (Przeczytany 7910 razy) Rockinka Witamy,Mamy na imię Karolina i Kamil (narzeczeństwo) i od wczoraj jesteśmy posiadaczem długowłosej ON-ki która ma 6tyg. i jest suczką. Daliśmy jej na imię Erza. Jest prześliczna, kochana i zabawna. Niepokoi nas jednak jej wieczne piszczenie. W nocy nie daje nam spać czy to normalne? Jak tak to ile to będzie trwało? Pierwszy raz mamy w domu tak małego szczeniaczka. Dotychczas mieliśmy suczkę brana ze schroniska która była idziemy z nią do weterynarza po szczepienie. I teraz pytanie czy nie jest za mała jeszcze na te szczepienia? Byla już dwa razy nowi w tym wszystkim jeżeli chodzi o wychowywanie maleństwa a bardzo byśmy chcieli żeby była z nami szczęśliwa a jak narazie Erza nam tego nie okazuje i strasznie nas to boli bo naprawdę się staramy. Jeśli był już taki temat na forum to bardzo przepraszamy. Będziemy bardzo wdzięczni za okazaną nam pomoc i wszelkie rady. Zapisane Guest Szanujący się hodowca nie wyda 6-tygodniowego szczeniaka. Taki maluch powinien jeszcze być przy matce, razem z rodzeństwem. Macie ją raptem jeden dzień - jakim cudem zwierzątko tak wcześnie oderwane od matki mogłoby po jednym dniu w nowym miejscu poczuć się bezpieczne i szczęśliwe?O szczepieniach, badaniach, odrobaczeniach, niech decyduje lekarz szczeniaka dzień po dniu poświęcony jest tu blog, tyle że opisywany tam szczeniak został kupiony, gdy skonczył 7 tygodni - to jest przerażony niemowlak też płacze. Nie daje spać wiecznym piszczeniem? "Wieczne piszczenie" przecież objęło raptem jedną noc! Pozostawiony sam sobie szczeniak 6-tygodniowy nie przeżyje bez opieki, dopóki daje radę - piszczeniem wzywa ratunku. To MrzewińskaPS czy sprzedawca (hodowca to nie był na pewno, hodowca nie sprzedaje 6-tygodniowych szczeniąt) dał chociaż szmatkę z zapachem legowiska, matki i rodzeństwa? Zapisane za wcześnie została zabrana od dziwnego że piszczy,tęskni za matką i rodzeństwem,nie potrafi się odnalezć w nowym szczepieniem radziłabym poczekać jeszcze kilka dni,niech szczenie się zaklimatyzuje w nowym że sunia była kupiona w pseudohodowli bo po pierwsze jest za młoda na opuszczenie rodzinnego gniazda a po drugie wypuszczona w świat bez szczepienia.. Gdyby z jakiegoś powodu takie maleństwo trafiło w moje ręce to bym nie pisała już po pierwszej nocy że stale piszczy,spać nie daje tylko całą sobą(tulenie,zabawa,wspólny sen)-dzień i noc dawałabym choć namiastke tego co miało przy matce i żeby szybko poczuło się kupując szczenie z pseudo musimy się z tym liczyć że będziemy musieli robić za psią 10:45:10 Zapisane Rockinka Dzięki za odpowiedzi... w takim bądź razie postaram się zastąpić matkę tego szczeniaczka. Mam nadzieje ze mi się uda. Swoja droga pisząc "wieczne piszczenie" nie miałam nic złego na myśli wiec swoje spekulacje na temat mojej osoby są nie na miejscu. Jestem niedoświadczona w tych sprawach a wytykanie mi jednego słowa które może Wam furomiczom się nie podobać na pewno mi nie pomoże w wychowywaniu Erzy. No nic poczytam sobie lekturki na ten temat. Zapisane 6 tygodniowy szczeniak jest jednak na tyle duży, że już sobie całkiem nieźle radzi - pobiera sam pokarm, nie potrzebuje mleka matki itd. więc nie trzeba mu zastępywać psiej matki - to zreszta niemożliwe. Natomiast traktowanie jej mocno ulgowo teraz tylko dlatego byłoby dla niej bardzo krzywdzące - już teraz traktujcie jakby była dorosła, dorosna suka ważąca 35 kilo. Czyli jesli nie chcecie by z Wami spała w przyszłosci, nie bierzcie jej do siebie do łóżka bo piszczy. Nie głaszczcie jej za kazdym razem jak piszczy. Nie rozpieszczajcie. Po prostu dajcie jej czas, dużo uwagi, wspólnej zabawy. Pamiętajcie o szczepieniach i kwarantannie, bo jak coś załapie, to będzie bardzo źle. Oprócz fizycznego aspektu tak wczesnego odłączenia od matki jest jeszcze psychiczny - jej stosunki z innymi psami w przyszłosci mogą byc niego zachwiane, wiec dobrze by było juz teraz pomyslec o dorosłych, zrównowazonych psach, z którymi moznaby ją później zapoznac by nauczyły ją troche psiego zycia. Zapisane Anka & Kaza ['] ( & Lili Dzięki za odpowiedzi... w takim bądź razie postaram się zastąpić matkę tego szczeniaczka. Mam nadzieje ze mi się uda. Swoja droga pisząc "wieczne piszczenie" nie miałam nic złego na myśli wiec swoje spekulacje na temat mojej osoby są nie na miejscu. Jestem niedoświadczona w tych sprawach a wytykanie mi jednego słowa które może Wam furomiczom się nie podobać na pewno mi nie pomoże w wychowywaniu Erzy. No nic poczytam sobie lekturki na ten temat. niepotrzebnie sie unosisz, tytuł tematu sam wybrałeś co do piszczenia... płacze biedaczek, tulić trzeba i teraz robić za mamę, skoro zdecydowałeś się wziąć tak maluśkiego szczeniaczka . jestem pewna, ze wszystko się wkrótce uspokoi, ba na pewno poświęcisz jej mnóstwo czasu... prawda?trzymam kciuki za maleństwo i twoje (was) Zapisane Zbójini ech to jakby nie mając prawa jazdy i podstawowwj wiedzy o samochodach kupić auto od złodzieja. Kiedy to się skończy...Teraz czytaj forum i ucz się bo będzie to Wam bardzo potrzebne. Zapisane Mała boi się, bo jest malutka, musi się przyzwyczaić, nie wymagajcie od niej, że po pierwszej nocy się zaklimatyzuje. Jestem świeżo w temacie, mogę coś powiedzieć. Nestor przez pierwsze 3 dni i 3 noce popiskiwał, popłakiwał, bo mu smutno za rodzeństwem było, musieliśmy bardzo dużo czasu mu poświęcić, żeby nasz dom stał się jego domem. Teraz szaleje jak wariat i jest szczęśliwy Po prostu - cierpliwości! I powodzenia Zapisane Jesteśmy nowi w tym wszystkim jeżeli chodzi o wychowywanie maleństwa a bardzo byśmy chcieli żeby była z nami szczęśliwa a jak narazie Erza nam tego nie okazuje i strasznie nas to boli bo naprawdę się staramy. Sluchajcie, na szczescie psa trzeba wiele pracy i ogrom wzajemnego zaufania. To nie jest kwestia jednej dnia i jednej nocy Do tego, zeby pies okazywal swoje przywiazanie nie wystarczy samo "staranie sie" i "straszne bolenie" wtedy, kiedy maly szczeniak piszczy w nocy a Wy placzecie bo nie nie daje Wam spac i czy to normalne i ile to bedzie trwalo. w takim bądź razie postaram się zastąpić matkę tego szczeniaczka. Mam nadzieje ze mi się uda. To nie jest kwestia zastepowania szczenieciu matki. Czlowiek nigdy nie bedzie psem, tak jak pies nigdy nie bedzie czlowiekiem. Cala kwestia sprowadza sie do uczenia szczeniecia rownowagi emocjonalnej, i uczenia go swiata - w tej nowej relacji, w jakiej jest z nami dwunoznymi BTW, w ramach tulenia biednego, nieszczesliwego szczeniecia, zeby czasem wiecznie nie piszczalo - prosze, nie zrobcie z Erzy pluszaka i zaglaskanej maskotki .. Zapisane Oprócz fizycznego aspektu tak wczesnego odłączenia od matki jest jeszcze psychiczny - jej stosunki z innymi psami w przyszłosci mogą byc niego zachwiane, wiec dobrze by było juz teraz pomyslec o dorosłych, zrównowazonych psach, z którymi moznaby ją później zapoznac by nauczyły ją troche psiego my przez to przechodziliśmy, w sumie dalej przechodzimy ale jest o niebo lepiej(gina ma teraz 6msc). Przed Wami kawał ciężkiej roboty.. Moja rada jak najwcześniej zacznij intensywnie socjalizować sunię, ucz posłuszeństwa i przede wszystkim czytaj, czytaj i czytaj to forum,na początek blog Pani Zofii, bo jest tu mnóstwo informacji i doświadczonych fachowców...Sunia na pewno szybko się zadomowi i nie będzie czekamy na zdjęcia na PSP Zapisane Rockinka Zapisane cały czas czytamy to forum i staramy się z narzeczonym jak najlepiej wychować Erzę .. fajnie że robicie to razem. Na pewno będzie Wam łatwiej..Życzymy cierpliwości i wytrwałości. Duże mizianko dla suni Zapisane Zapisane

zapytał(a) o 22:17 Co zrobić gdy szczeniak tęskni, piszczy, trzęsie się? Dzisiaj przywiozłam do domu małego szczeniaczka rasy york. Ma 1,5 miesiąca. Cały czas tęskni, piszczy, trzęsie się. Wiem że to normalne bo musi się przestawić, ale czy jest jakiś sposób, żeby trochę mniej tęsknił, można coś zrobić? Teraz zasnął więc mam trochę spokoju, ale wcześniej cały czas się z nim bawiłam i nosiłam na rękach. Proszę o pomoc. To pytanie ma już najlepszą odpowiedź, jeśli znasz lepszą możesz ją dodać 1 ocena Najlepsza odp: 100% Najlepsza odpowiedź Teraz poświęć mu dużo uwagi, ale nie przesadnie bo potem nigdy nie bd chciał zostać sam w domu. Jeśli ma swoje legowisko to dokup mu termofor żeby było m u cieplej i czuł się jak prze matce(przy mojej suni podziałało) Próbuj zajmować go zabawą, rzucaj mu różne zabawki i wgl. Po ok. tygodniu się przyzwyczai, to normalne że piesek piszczy itp. po prostu tęskni za domem. Myślę,że pomogłam i liczę na naj;3 Odpowiedzi blocked odpowiedział(a) o 22:19 hah ;) tak już będzie dopóki się nie oswoi ;) myślę że trochę to jeszcze potrwa. Mój też tak robił ale już dorósł i jest słodziuchny Ale nie zrozum mnie źle, że nie możesz się z nim widywać..To jak najbardziej szczeniak może piszczeć z powodu się i śmierdzi,zimno mu jest,tęskni,boi się w nocy ciemności i ogólnie się boi nowych opiekunów ;) I nie rozpieszczaj go za bardzo bo będzie źle xD Wiem to z własnego doświadczenia :P najlepiej właśnie się z nim bawić, dawać przysmaki no i głaskać. pitro 12 odpowiedział(a) o 10:17 nie powinnaś zostawiac go na długo samego bo wszystko w twoim domu jest dla niego obce więc poświęcaj mu duzo czasu baw się z nim, przytulaj jak tak robiłem z moim psiakiem. Niedługo powinien sie przyzwyczaic kam12321 odpowiedział(a) o 12:43 musi się oswoić 1 dzień daj mu samemu pobyć a 2 próbuj go oswajać NikiXXD odpowiedział(a) o 18:49 Musisz mu poświęcać więcej gdy będzie nadal piszczał włuż do jego legowiska termofor. U mojego pieska zadziałał termofor i zegarek tykający ... musi się oswoić i będzie dobrze Przede wszystkim , musi się oswoić , jak się ogarnie , spróbuj zająć go jakąś zabawką lub wymyśl coś innego , powodzenia . ola2311 odpowiedział(a) o 18:46 Z moim pupilem też tak było przez 3 dni ale w końcu sie przyzwyczaił :) Zrob mu masaz palcami zeby sie uspokoil a potom go poglaszcz . Jezeli odrazu go poglaszczesz pies moze to zrozumiec tak ze nagradzasz to ze sie trzesie i teskni. Natomiast jak zrobisz mu masaz i pies sie odprezy poglaszcz go wtedy nagradzajac takie zachowanie ( "takie zachowanie" czyli spokuj). Ale to narazie szczeniak i jak jest w nowym miejscu pierwszy raz to to normalne ze teskni i sie trzesie :) Niki501 odpowiedział(a) o 08:37 miałam tą samą sytułacje z moim szczeniaczkiem na początku cała noc skomlał ale całyczas się z nim bawiłam a pierwsze noce spałam z nim w tym samym pomieszczeniu;}a potem już nie skomlał się ze mną nie rozstawał mój pies boi się trąbeczek na sylwestra i tak samo mu jego ulubione smakołyki ale to duuuuuuuużo smakołyków i pomagamam nadzieje że pomogłam Też to przechodziłam :D Musisz się nim opiekować bo on się boi jak on się do ciebie przyzwyczai to będzie już normalny :)) koxxu odpowiedział(a) o 18:48 miałem kieds york to norma poczekaj 2 miesiące do puki sie nie oswoi i staraj sie mu poświecac uwage Dawaj mu smakołyki baw się z nim aż do zmęczenia niech wie że jest dla kogoś ważny to w końcu normalne u szczeniaka że tęskni jak cały czas był z suką wiem że najgorzej jest w nocy gdy płacze . Wtedy podejć do niego i go zabierz do łóżka . izka81 odpowiedział(a) o 23:41 Poswiecaj mu duzo pieska na rece, usiadz na kanapie/fotelu,otul pieska kocykiem,wlacz televizje,poglaszcz pieska,przytul pieska,podrap po brzuchu,daj mu/jej smakolykiWszystko caly czas na kanapie lub fotelu z pieskiem na rekach:) Ogladasz televizje i piesek ci fajnie nogi grzeje:D Na pewno tęskni za swoją mamą , ale nie bój się przyzwyczai się musisz mu poświęcić dużo czasu i uwagi u szczeniaczków to normalne , ale się przyzwyczai nie martw się po jakimś czasie przejdzie mu MIAŁAM TOSAMO W TEDY PORADZONO MI ŻE SZCZENIAK POCZEBUJE DUŻO MIŁOŚCI CIEPŁA I SZCZĘŚCI GDY JEST ZMĘCZONY PRZYTUL GO I GŁASKAJ A GDY NIE DUŻO CZASU POSWIĘCAJ NA BAWIENIE SIĘ Z NIM blocked odpowiedział(a) o 20:47 Staraj się spędzać jak najwięcej czasu z psinką. Jeśli jesteś zmuszony do wyjśća poza dom, wyjazdu lub wycieczki ,zapewnij szczeniakowi jakąś atrakcję. To czym się zainteresuje gdy pupil trochę dorośnie i nie poprawi zachowania, będziesz musiał/a np. poprosić sąsiadów o wspólną zabawę z ich psem. Liczę na naj. :) bmxziom odpowiedział(a) o 10:59 baw się z nim aby się przekonal do cb bardziej ;) ja tez ja przywiozłem pieska to piszczał i tęskniał ale sie przyzwyczaił :) to normalnepoświęć mu jak najwięcej czasu, pobaw się. może zapomnie o mamie chociaż na chwilę... WielkaB odpowiedział(a) o 14:16 Przez jakiś czas tak będzie bo został zabrany od mamy... Nie bój się nic mu nie będzie ale najlepiej postaraj się zrobić tak żeby czuł się u ciebie bezpieczny... Wiem to bo kocham zwierzęta i chciałam zostać weterynarzem :)) Mam małego pieska to wiem :* Tak będzie do puki się nie przyzwyczai ! Ja mam pieska Kruszynkę już ma 5 lat a dostałam ją jak była mała ! Teraz jest SŁODKA ! blocked odpowiedział(a) o 18:12 Najlepiej jak byś poszła do weterynarza wie jest w tym doświadczony Uważasz, że znasz lepszą odpowiedź? lub

Jak przygotować się na przyjęcie malucha? Idealnie byłoby, gdybyśmy mogli rozstawić kojec na kawałku zmywalnej wykładziny lub terakocie, wstawić skrzyneczkę z kocykiem i wyjętymi drzwiami. Do tego stabilna miseczka z wodą (bez uchwytów, bo malec będzie ją nosił), druga na jedzonko, gazeta w kącie na siusiu i już. Ale można po prostu przygotować posłanko z kocykiem i ustawić je w miejscu, gdzie chcemy, aby nowy członek rodziny mieszkał na stałe. Ważne, aby można było tam bez problemu wytrzeć podłogę. Jako pierwsze posłanko można użyć tekturowe pudło w wyciętym wejściem: nie będzie szkoda wyrzucić, jeśli się pobrudzi, jeśli zostanie napoczęte, albo po prostu malec z niego wyrośnie. Wieczorem można do posłanka pod kocyk włożyć plastikową butelkę z ciepłą wodą, będzie małemu przyjemnie. Następnie zwiedzamy własne mieszkanie na czworaka i oglądamy je z perspektywy malucha. Zabezpieczamy kable, stojaki z kwiatkami itp. Wypuszczamy malucha i pozwalamy mu swobodnie zwiedzić mieszkanie, ale nie spuszczamy go z oka. Obserwujemy, co go szczególnie interesuje i zabezpieczamy to (np. podwijamy firanki). Bawimy się z nim, wołamy po imieniu, chwalimy, kiedy przychodzi. Jeżeli robi coś zakazanego zdecydowanie mówimy Fe! i zabieramy go z tego miejsca — odwracając jego uwagę. Zawsze lepiej przeciwdziałać złym nawykom, niż się denerwować, więc podstawa to zabezpieczenie. Nogi mebli można np. posmarować czymś gorzkim. Można użyć lakieru do paznokci przeciw obgryzaniu paznokci — gorzki i nietoksyczny, można smarować roztworem rozgniecionej witaminy B itp. Są też gotowe preparaty, które można kupić lub zamówić w sklepie zoologicznym. Na czas nieobecności właścicieli szczeniak nie powinien mieć dostępu do całego mieszkania, bo to jest groźne dla obu stron (i dla psa i mieszkania). Jeżeli nie ma kojca (cudne ustrojstwo, zalety patrz wyżej), trzeba przygotować miejsce w przedpokoju, kuchni lub nawet w łazience. Psisko i tak większość czasu prześpi, a przynajmniej będzie bezpieczne. Można małemu zostawić grające radio, to mu pomoże znosić samotność. No i zabawki, gryzaczki i wodę do picia oczywiście. Od pierwszych chwil malec musi przyzwyczajać się, że może zostać sam w domu. Częsty błąd popełniany przez nabywców, to ciągły kontakt ze szczeniakiem (częste u osób, kupujących psa przed urlopem). Jeżeli psiak przyzwyczai się, że ktoś jest przy nim stale obecny, to wkrótce nawet zostawiony pod drzwiami łazienki z której korzystamy wpadnie w histerię i panikę. Jeśli natomiast od małego wie, że zostaje się samemu, ale pańcio zaraz wróci, to przyjmie to jako oczywistość. W jaki sposób szybko nauczyć szczeniaka czystości? Najpierw cała rodzina ustala “hasło pochwalne” i “hasło naganne”, (typu fe/dobry piesek), żeby uprościć wychowanie malucha. Szczeniak po prostu szybciej zrozumie, jeżeli wszyscy będą jednakowo wyrażać zachwyt i niezadowolenie, chociaż i tak zrozumie intonację. Nauka czystości przebiega w różnym tempie, ale zawsze szybciej w rodzinie stosującej konsekwentnie pewne triki. Otóż pies załatwia się z reguły po jedzeniu i po spaniu, a nigdy nie robi tego na rękach pańcia. Dlatego warto przez pierwsze dni dokładnie obserwować malucha i nauczyć się rozpoznawać zachowanie wróżące siku. (Mały chwilkę obwąchuje podłogę i kręci się w kółeczko, a jest po spanku lub po jedzonku). Wtedy bierzemy go na ręce i zanosimy w miejsce, które nadaje się na psią toaletę. Czasami psiak po drodze zapomina, o co mu chodziło, ale z reguły ma tak przepełniony pęcherz, że po postawieniu na ziemi zaraz siusia. No i o to chodzi, teraz hasło pochwalne, może też być przysmaczek. Kilka takich akcji i szczeniak zaczyna się orientować, że sikać we wskazanym miejscu jest dobrze. Jest to znacznie skuteczniejsze niż nagany za sikanie w miejscu niedozwolonym typu środek ukochanego perskiego dywanu. Naukę czystości znacznie upraszcza karmienie pieska w określonych godzinach (np. 8, 12, 16, 20). Wtedy wiadomo z góry, kiedy pies będzie się wypróżniał. Często właściciel zostawia pupilowi stały dostęp do miseczki z karmą, ale wtedy każda kupa jest niestety niespodzianką. Czym i w jakiej ilości karmić malucha? Mały szczeniak je 4 razy dziennie, potem stopniowo 3 i 2. Dorosły może jadać raz dziennie, ale lepiej podzielić porcję na ranną i wieczorną. Trudno jest określić, ile karmy dany szczeniak powinien zjeść na raz. Na opakowaniach karmy znajduje się orientacyjne dawkowanie, ale nie można trzymać się go sztywno, bo o apetycie decyduje aktywność fizyczna, pogoda itp. Najprościej jest w przypadku szczeniaka dać mu pełną miseczkę i 10 minut czasu. Głodny malec dopada do miseczki i najada się w ciągu 5 minut, potem może jeszcze sprawę przemyśleć i troszkę dojeść. A później miseczkę zabieramy i powtarzamy akcję w porze następnego karmienia. W ten sposób piesek sam dawkuje sobie jedzenie i robi się głodny w określonych porach. Często rano, po przerwie nocnej piesek je dużo, a jeśli właściciele idą do pracy i szczeniak czas ich nieobecności głównie przesypia, to następne karmienie może być wręcz symboliczne. Ale za to po spacerze i zabawach popołudniowych wieczorna porcja znika w oka mgnieniu. Ważne! Szczeniak z reguły je tyle, ile potrzebuje, dopiero pies dorosły staje się niepoprawnym łakomczuchem. Dlatego ufamy rozsądkowi szczeniaka, ale dorosłego psa pilnujemy, aby zbytnio nie przybrał na wadze. Gotowe karmy zawierają zestaw potrzebnych witamin i dodawanie ich jest niepotrzebne. Ale szczenięta ras szybko rosnących powinny być pod szczególną kontrolą ze względu na rozwój kośćca i stawy biodrowe. Tutaj najlepiej trzymać się rad hodowcy, od którego kupujemy szczenię, bo zdania są bardzo podzielone. Czytałam wiele opinii fachowców — lekarzy weterynarii, i wysłuchałam wielu hodowców na temat dodawania preparatów wapniowych. Jedni są za i uznają to za konieczne, inni są absolutnie przeciwni a prawda jak zwykle zapewne leży po środku. Jedno nie ulega kwestii: właściciele psów takich jak labrador powinny młodego pupila pilnować, aby go nie “utuczyć” (lepsza nawet lekka niedowaga) i nie forsować rosnącego malca zbytnią aktywnością fizyczną (żadne biegi za rowerem!). Trudno powiedzieć, jaka karma jest najlepsza, bo ilu hodowców i weterynarzy, tyle opinii. Sądzę, że należy się trzymać karm dużych firm, bo ich pozycja na rynku jest w dobie konkurencji zbyt ważna, żeby opłacało się im oszukiwać na składzie. Konkurencja przecież tylko na to czeka. My od kilku lat karmimy psy Bewi Dogiem i jesteśmy bardzo zadowoleni z kondycji i wyglądu naszych psów. Ale często nabywca w sklepie zoologicznym jest przekonywany do najdroższej karmy — bo jak droga, to najlepsza. Może tak, a może nie — nie ma wiarygodnych badań mówiących, jaka firma produkuje najlepszą karmę. Jeśli decydujemy się na jakąś firmę, to musimy po prostu obserwować psa i jego formę. Zdrowie psa świadczy o jakości karmy. Najprościej jest używać karmę suchą. Zaczynaliśmy hodowlę, kiedy na rynku suchych karm nie było, wiemy więc doskonale, jak wygląda przygotowanie zbilansowanego posiłku. Dlatego my wolimy suche — wygodne, ekonomiczne, nie psuje się w upale na miseczce, nie wymaga chowania do lodówki i odgrzewania, można je zabrać w podróż, itp. Wiem jednak, że wiele osób preferuje jedzenie naturalne i również nie narzekają na kondycję swoich podopiecznych. Istotne jest natomiast to, że resztki z ludzkiego stołu nie nadają się na stałą karmę dla psów. Chociaż z drugiej strony, proszę mi pokazać wiejskiego “chłopskiego” psa, który dostaje “zbilansowane pożywienie” — a nieraz widziałam takie psy w doskonałej formie! Od lat słyszę też, że pies nie trawi ziemniaków — a znam psy, dla których właśnie ziemniaki stanowią główne menu i psy owe mają się świetnie! Chyba najważniejszy jest zdrowy rozsądek i ciągła obserwacja naszego podopiecznego, bo mody na żywienie ciągle zmieniają się. W co się bawić, w co się bawić? Zabawki dla psa powinny być bezpieczne. Te w sklepach zoologicznych z reguły takie są więc lepiej nie dawać maskotek “po dziecku”. Z “gotowców” sprawdzają się najlepiej piłeczki — jeżyki, które toczą się trochę wolniej od zwykłych piłeczek i rzadziej się gubią pod meblami. Kupując taką zabawkę radzę sprawdzić, czy da się wyciągnąć piszczałkę, bo jeśli ktoś nie ma stalowych nerwów to po dwóch dniach nieustającego piszczenia piłeczki albo zwariuje, albo marzy o wyjęciu piszczałki. Psy także lubią bardzo “kości” z naturalnych produktów (przełyki wołowe i inne okropnie brzmiące elementy). Szczeniak ciamka to długo i z zapałem, wreszcie zjada. Ale można uszczęśliwić szczeniaka dając mu do zabawy opakowania po margarynie, śmietanie, jogurcie, deserach itp., oczywiście z resztką zawartości na dnie. Maluchy uwielbiają takie zabawki, dokonują cudów zręczności, aby wszystko dokończyć, wreszcie niszczą z zapałem opakowanie. Można się nie obawiać, że zrobią sobie krzywdę, wychowałam już całe pokolenia na takich zabawkach. Dodam, że przy odpowiednim rozmiarze kubeczka i łebka bywa, że pysio klinuje się w kubeczku, ale to tylko uatrakcyjnia psie zmagania. Doskonałym gryzakiem jest marchewka lub jabłuszko, z tym, że nie każdemu psu smakuje. Psiaki chętnie bawią się też pustymi plastykowymi butelkami po napojach. Wszystkie mądre książki uczą, że nie należy dawać psom do zabawy starych butów, bo potem sami będziemy sobie winni, kiedy zje najnowsze. Skąd ma wiedzieć, które są stare, a które nowe, skoro pachną podobnie — pańciem? Z drugiej jednak strony zawsze istnieje ryzyko, że znudzony psiuńcio skonsumuje nasze obuwie, jeśli będzie dla niego dostępne. Dlatego świadomie, wbrew rozsądnym poradom, starannie chowam w domu wszystkie noszone buty, a stare daję do zabawy i... o dziwo, nie odnotowałam żadnych strat! Czym skorupka za młodu nasiąknie... Kiedy do domu trafia 8 tygodniowy maluch, jest on właściwie elastyczny jak plastelina i można przyzwyczaić go prawie do wszystkiego. Gorzej, jeśli na początku pozwolimy mu na wszystko a potem nagle postanowimy go wychowywać. Powinniśmy np. zadecydować od razu, czy pies śpi w łóżku, czy absolutnie nie. Dodam, że podobno 90% właścicieli śpi ze swoimi psami, a pozostałe 10% się do tego nie przyznaje. Z własnych doświadczeń wiem, że zimą nic tak nie grzeje jak pies pod kołdrą, ale niestety oszczędności z tytułu ogrzewania idą na proszki do prania pościeli. No i kwestia właściwych proporcji psa do łóżka! Dlatego jeśli planujemy, że pies śpi na swoim posłanku, to nie wolno się zlitować nad maleńką, samotną, zapłakaną mordeczką “tylko ten jeden, jedyny raz”, bo przez najbliższych 15 lat z tą mordeńką (tylko w rozmiarze XL) będziemy się budzić co rano. Wychowanie szczeniaka bardzo przypomina wychowanie dziecka, tyle, że dziecko im starsze, tym więcej przysparza problemów, natomiast piesek odwrotnie. Psie dzieciństwo jest naprawdę krótkie i warto włożyć wysiłek w ułożenie malca tak, aby nasz trud procentował przez długie lata. I nie myślę tu o tresurze, a raczej o ustaleniu zasad bezkonfliktowego współżycia. Nasz przyjaciel zapytany, dlaczego nie szkoli swojego wybitnie inteligentnego psa odparł filozoficznie “bo szkolenie sprowadza psa do poziomu psa”. No właśnie. Co nie znaczy, że odradzam szkolenie, sugeruję jedynie, że nie wolno odkładać psiej edukacji do magicznego czasu, kiedy “pójdę z psem na szkolenie”. Częstym błędem wychowawczym jest nieświadome nagradzanie niepożądanych zachowań u psów nieśmiałych. Co najczęściej robi pańcio, kiedy jego pupil na spacerze wpada w panikę na widok np. autobusu? Pańcio oczywiście uspokaja psa: no, nie bój się, wszystko w porządku, uspokój się głuptasku. Do tego pan pochyla się i czule głaszcze rozpłaszczonego na chodniku panikarza. Efekt jest dokładnie odwrotny do zamierzonego — pies czuje się pochwalony i nagrodzony za lękliwe zachowanie. I jeszcze utwierdzony w przekonaniu, że pozycja naleśnika jest najwłaściwsza w obliczu nieznanego. Znacznie właściwiej jest całkowicie zignorować lęk psa, odczekać w milczeniu, aż autobus odjedzie, doczekać upragnionej chwili, kiedy pies znów podniesie ogonek i wtedy go pochwalić. Inny problem stanowią psy, którym się dziób nie zamyka i jazgoczą bez sensu i końca. Tutaj trzeba rozróżnić dwie kwestie. Po pierwsze niektóre psy takie są i już. Koniec kropka. Jeśli zależy nam na błogiej ciszy wybierajmy rasy “nieszczekliwe”, a kupując szczenię wypytajmy hodowcę o upodobania konkretnego egzemplarza. W tym samym miocie rodzą się psy o różnym temperamencie i ...upodobaniach wokalnych. Z moich doświadczeń wynika, że np. beagle są znacznie cichsze niż westhighlandy, ale bywa też dokładnie odwrotnie. Z drugiej strony bywa i tak, że piesek szczeka na znak protestu, kiedy nie widzi pana (np. zamknięty na chwilę w przedpokoju). Wkurzony pan wpada uciszyć psa i uczy go w ten sposób, że na szczekanie pan przychodzi. Czyli sukces psa. Wniosek? Niestety, kiedy nasz milusiński szczeka, należy raczej odczekać do momentu, gdy się uciszy i dopiero wtedy wejść i pochwalić go. Może to brzmi okrutnie, ale na dłuższą metę daje dobre efekty. Z higieną na ty. Po pierwsze mitem jest, że szczeniaka nie należy kąpać. A co, ma być brudny? Kąpać, kąpać. Tylko robić to po ostatnim spacerze, pilnować, żeby woda nie dostała się do uszu, używać szamponu dla szczeniąt. Nie należy jedynie używać szamponów z rumiankiem, bo futerko może nabrać żółtego odcienia. Co więcej, jeśli nasz podopieczny na spacerze wytarzał się w wonnej padlince, a w domu nie ma psiego szamponu, to naprawdę nic się nie stanie, jeśli raz kiedyś użyjemy ludzkiego. Główkę najlepiej myć na końcu, bo pieski tego raczej nie lubią. Płucząc głowę warto osłonić nozdrza (np. podnosząc łepek do góry), bo wtedy szczeniak jest spokojniejszy (nie ma wrażenia, że go topimy). Im wcześniej przyzwyczaimy malucha do kąpieli i koniecznie do suszenia suszarką, tym łatwiej nam będzie w przyszłości. Maleństwo może być kąpane w umywalce, starsze w misce, dorosłe w wannie. Uwaga na wanny (zwłaszcza akrylowe i pazurki! Koniecznie trzeba zabezpieczyć dno matą przeciwpoślizgową, a jeśli jej nie ma sporym ręcznikiem. Pies lepiej się czuje, bo się nie ślizga, a wanna nie ucierpi. Każdego psa dobrze jest przyzwyczaić, że po spacerze czeka w przedpokoju na wytarcie łap. Chociaż wycieranie w suchy dzień wydaje się bez sensu, ale pies nie kojarzy łap, brudu i pogody, i albo czeka zawsze, albo zawsze będzie zdziwiony, że się czepiamy. Dokładniejsze umycie łap ułatwi korzystanie z niedużej miski, do której wstawiamy naprzemiennie łapki. Do spraw higieny zaliczyłabym też odrobaczanie i zabezpieczanie przed pchłami i kleszczami. Do moich ulubionych preparatów należą Frontline, Stronghold i Drontal Plus. Oczywiście każdy weterynarz ma swoje preferencje, ja wypróbowałam powyższe i polecam swój subiektywny wybór. Frontline jest idealny na lato, bo zabezpiecza i przed pchłami i kleszczami, Stronghold jest na robaki, pchły oraz na świerzb skórny i uszu, Drontal wszechstronnie likwiduje robaki. Zauważyłam ciekawą rzecz: lekarze w lecznicy zazwyczaj dają dawkę profilaktyczną, nieskuteczną, jeśli nasz pupil rzeczywiście ma robaki. A jeśli ich nie ma, to czemu właściwie ma zapobiec owo odrobaczanie? Jeśli chcesz więc, drogi właścicielu, naprawdę odrobaczyć psa, wypytaj dokładnie o dawkowanie. Pies na wystawie. Wiele osób, które nie były nigdy na wystawie psów, ma błędne wyobrażenie o tej imprezie. Po pierwsze, nieprawda, że psa wystawa męczy. Wszystko zależy od nastawienia samego właściciela, który przemienia wystawę w radosne wydarzenie lub koszmarny stres dla psa. Rzeczywiście, efektowne psie fryzury wymagają od pupila sporej dozy cierpliwości, ale pies przyzwyczajony do takich zabiegów — wykonywanych zawsze delikatnie!!! znosi je cierpliwie. Proszę pamiętać, że pies lubi i chce być w centrum zainteresowania, więc 100% uwagi właściciela w gruncie rzeczy go cieszy. Tylko nieliczne psy naprawdę nie znoszą wystaw, a i te mogą je z godnością tolerować. Po drugie, obawa, że pies będzie musiał robić coś niecodziennego, też jest bezpodstawna. Na ringu pies biegnie na specjalnej smyczce zwanej ringówką, zawsze w kierunku przeciwnym do wskazówek zegarka, zawsze przy lewej nodze pańcia, w kolejności numerów startowych z katalogu. Poza tym musi pokazać zęby (czyli zgryz) i postać cierpliwie w pozycji wystawowej podczas opisu do karty oceny psa. Samiec poza tym musi pozwolić dotknąć sobie jąder. Czy chcę przez to powiedzieć, że wystawianie psa jest łatwe? A Boże broń!. Wystawianie psa jest prawdziwą sztuką, ale o tym można przekonać się tylko osobiście. A ćwiczenie czyni mistrza. Mieć albo nie mieć, oto jest pytanie. Czy rodzina, której członkowie pracują i uczą się może kupić sobie psa? Chociaż przez kilka godzin dziennie nikogo nie ma w domu? A to zależy. Przede wszystkim gdyby w mieście psy mieli tylko ludzie niepracujący, to niewielu miałoby psa. Wniosek z tego, że psy mogą zostawać same, zwłaszcza, że pies potrafi dostosować pory swojej aktywności do możliwości właścicieli i samotny czas najczęściej przesypia. Jest tylko jedna ważna kwestia. Po powrocie do domu pańcie muszą poświęcić więcej uwagi pupilowi. Mile widziana dawka aktywności fizycznej, trochę szaleństwa z piłeczką, powtórka z podstawowych komend itp. Ale jeżeli ktoś pracuje 8 godzin, a po powrocie do domu jego ulubioną formą aktywności jest naciskanie pilota od telewizora lub klikanie myszką — to niech sprawę dobrze przemyśli. Może raczej piesek pluszowy?

Jeśli chcesz dobrze przespać noc, musisz się upewnić, że twój nowy szczeniak też może!Wiedza o tym jak uspokoić płaczącego szczeniaka jest niezbędna, aby opiekować się nowym członkiem rodziny, nie tracąc dobrego snu. Dlatego dzisiaj omówimy osiem wskazówek, które pomogą ci zapobiegać i kontrolować niepewność jaką odczuwa szczeniak w nowym pod uwagę, że szczeniak dopiero co został oderwany od matkiNiestety ludzie sprzedający szczeniaki bardzo często nie biorą pod uwagę wieku, kiedy zwierzę można odstawić od matki. W wielu przypadkach szczenięta są oddzielane od matek, gdy mają zaledwie 30 dni. Gdyby dać jej wybór, naturalnie przestałaby karmić szczenięta w wieku od dwóch do trzech praktyka ma poważne konsekwencje, które zagrażają fizycznej i emocjonalnej równowadze szczeniaka. Zwierzę nie otrzymuje niezbędnych składników odżywczych i przeciwciał, aby w pełni rozwinąć swój układ słowy jest narażone głównie na infekcje wirusowe i pasożyty drugiej strony szczeniak czuje się niepewnie, gdy zostaje nagle oddzielony od swojej matki. Dlatego może być zaniepokojony lub przestraszony stając w obliczu radykalnej zmiany w swoim się na zakup psa z rodowodem, konieczne jest abyś dobrze ją wybrał. Najlepiej będzie jeśli poszukasz odpowiedzialnej hodowli, która przestrzega minimalnego wieku odstawienia szczeniąt od matki, czyli od 45 do 60 przypadku adopcji schronisko będzie w stanie poinformować cię o wieku zwierzęcia. Jeśli szczeniak ma mniej niż dwa miesiące, ważne jest, aby poprosić weterynarza o wskazówki dotyczące jego Skonsultuj się z weterynarzem i przeprowadź odpowiednie testyPrawdą jest, że przez większość czasu szczenięta łkają w nocy, ponieważ czują się niepewnie. Niemniej ważne jest, aby wykluczyć wszelkie przyczyny mają wrażliwy układ odpornościowy. Mogą również odczuwać skurcze lub kolkę ze względu na fakt, że rosną. Weterynarz zbada zwierzę i zaleci odpowiednie testy, aby sprawdzić jego stan przypadku uratowanych zwierząt sprawdzenie ich zdrowia jest jeszcze ważniejsze. Większość porzuconych szczeniąt wchodzi w kontakt z wieloma potencjalnie patogennymi Zaszczep i odrobacz szczeniakaSzczenięta muszą mieć własne karty zdrowia, w tym daty szczepień i odrobaczania. Ważne jest sprawdzenie czy zwierzę zostało poddane takim procedurom i czy karta została podpisana przez odpowiedzialnego lekarza weterynarii. To samo dotyczy psów adoptowanych ze chodzi o ratowanie bezpańskich psów, konieczne jest natychmiastowe przekazanie ich lekarzowi weterynarii, aby mógł podać im potrzebne leki i zastosować leczenie Zapewnij dobre warunkiZapewnienie dobrych warunków jest podstawowym krokiem, który należy podjąć, tym bardziej jeśli celem jest zapobieganie i uspokojenie płaczącego szczeniaka. Planując zakup lub przygarniecie najlepszego przyjaciela, ważne jest przygotowanie domu na jego rzeczą o której należy pamiętać jest temperatura otoczenia. Szczeniaki są zbyt młode, aby mieć możliwość pełnej regulacji temperatury ciała. Zaleca się utrzymywać temperaturę w zakresie od 20ºC do 24ºC, a także unikać bezpośredniego nasłonecznienia i nowy szczeniak powinien mieć swoje posłanie, czystą miskę z wodą pitną i z jedzeniem z których wszystkie muszą być dostosowane do wielkości zwierzęcia. Ważne jest również, aby wybrać czyste i ciche miejsce dla swojego że higiena w domu musi zostać wzmocniona, nie zaleca się używania środków chemicznych w nadmiarze. Zwłaszcza w pobliżu miejsca, w którym szczeniak odpoczywa i je. Jego mały organizm może łatwo uleć zatruciu, środki mogą także wywołać reakcje Stopniowa adaptacjaAdaptacja to powolny proces, a każde zwierzę ma swoje własne tempo. Szczeniak nie powinien być zmuszany do interakcji z otoczeniem z innymi ludźmi lub zwierzętami. Kiedy zwierzę poczuje się bezpiecznie, zrobi to z własnej jednak pomóc swojemu psiemu dziecku zachęcając go do odkrywania nowego miejsca. Oferuj zabawki, zapraszaj go do jedzenia, podawaj przysmaki lub głaszcz często, co pomoże mu oswoić się z nowym się, aby po raz pierwszy zabrać szczeniaka do domu w godzinach porannych. Ciemność nocy może sprawić, że poczuje się niepewnie w nieznanym Naśladuj obecność matkiPrawie wszystkie szczenięta płaczą z powodu nagłego oddzielenia od swoich matek. Dlatego, aby uspokoić skomlenie szczeniaka możesz postarać się jak najlepiej imitować obecność praktyką dla uspokojenia szczeniaka podczas jego pierwszych kilku nocy jest zaoferowanie mu ubrania, które ma na sobie zapach matki. Nie zawsze jest to możliwe, ale zwykle jest bardzo sztuczką jest pozostawienie tykającego zegara w pobliżu lub pod łóżkiem szczenięcia. Szczeniak skojarzy “tykanie” zegara z biciem serca matki, co pozwoli wam obojgu lepiej spać w Wykorzystaj feromonyInną alternatywą dla uspokojenia skomlącego szczeniaka w nocy jest bezpośrednie lub pośrednie podawanie z feromonami są nieinwazyjną opcją. Są to małe urządzenia, które uwalniają niewielkie ilości tego zsyntetyzowanego hormonu do powietrza. Generuje to poczucie bezpieczeństwa u Kontroluj swoje odruchy, by pocieszyć i uspokoić płaczącego szczeniakaJeśli biegniesz do zwierzaczka od razu, gdy zaczyna marudzić i pozwalasz mu spać w swoim łóżku, aby zapewnić większy komfort, może to zamienić się w dość niepożądaną już wykluczyłeś wszelkie możliwe choroby, a także zapewniłeś jak najlepsze środowisko twojemu szczeniakowi, ważne jest, aby kontrolować odruchy, by pocieszyć zawodzenie futrzastego przyjaciela. Może się to wydawać okrutne, ale jest to początek właściwej edukacji, która ustanawia kodeks koegzystencji Hugo A. Quintero G.

Niejeden właściciel czworonoga nie ma pojęcia, jak często karmić szczeniaka. Warto jednak pamiętać, że kwestia żywienia jest niezwykle istotna. Jedzenie musi przede wszystkim być źródłem budulca, witamin i minerałów. Wszystko po to, aby wspomóc wzrost naszego pupila. Nie można również zapomnieć, że młode organizmy mają bardzo często wrażliwe układy trawienne. Wiele szczeniaków ma ogromny apetyt, jednak ich przekarmianie negatywnie wpłynie na ich zdrowie. Ile powinien jeść szczeniak? Jest to kwestia bardzo indywidualna. Kluczową kwestią jest z pewnością wielkość zwierzaka. Czworonogi dużych ras rosną bardzo szybko, a więc potrzebują one większej dawki składników odżywczych. Ranking najlepszych karm dla psa – sprawdź już teraz! Zobacz ranking Odstawienie szczeniaka od mleka matkiJak często powinien jeść szczeniak?Częstotliwość podawania karmy szczeniakowiCo powinien jeść szczeniak?Jak karmić szczeniaka? Odstawienie szczeniaka od mleka matki W pierwszej kolejności należy poruszyć temat odstawiania szczeniąt od mleka matki. Zazwyczaj dzieje się to w 6-8 tygodniu życia. Może oczywiście zdarzyć się tak, że pies wcześniej będzie interesował się stałym pokarmem. Działa to również w drugą stronę – szczenię nie będzie chciało zrezygnować z mleka matki, dopóki nie straci ona pokarmu. Nie powinniśmy jednak dopuścić do takiej sytuacji. Żywienie szczeniaka odstawionego od matki powinno dostarczyć mu podobnych substancji odżywczych. Należy wziąć pod uwagę, że ma on mały pyszczek, a więc trudno mu przeżuwać grube kawałki jedzenia. Na tym etapie życia warto wziąć pod uwagę karmy dla suk karmiących oraz szczeniąt. Dobrze, jeśli matce również była ona podawana. Jak często powinien jeść szczeniak? Wiele osób zastanawia się, ile razy dziennie karmić szczeniaka. Z pewnością nie należy tutaj kierować się apetytem naszego pupila, który może być bardzo wyostrzony. Pamiętajmy, że nadwaga w młodym wieku obciąża organy wewnętrzne, a dodatkowo grozi pojawieniem się wielu groźnych chorób w dorosłym życiu. Jest to również obciążenie dla rozwijającego się układu kostnego, mięśni, czy też stawów. Właśnie dlatego należy zachować zdrowy rozsądek – nie musimy się martwić, gdyż nasz zwierzak z pewnością nie będzie głodny. Karmienie szczeniąt przebiega inaczej, niż w przypadku psów dorosłych. Mają one niewielkie żołądki, a więc jednorazowo nie możemy podawać zbyt dużej ilości jedzenia. Ile gram karmy dla szczeniaka? Najlepiej kierować się wskazaniami producenta, które znajdują się na opakowaniu. Oczywistym jest, że najwięcej jedzenia będzie potrzebować szczeniak przed odstawieniem od mleka matki. Z czasem liczba posiłków będzie się zmniejszać. Ważne jest to, aby wprowadzając karmę podawać ją stopniowo. Zbyt gwałtowny przeskok może spowodować problemy trawienne. Częstotliwość podawania karmy szczeniakowi Okres przed odstawieniem – około 4-6 porcji dziennie, Od 2 do 3 miesięcy – 4 porcje dziennie, Od 4 do 6 miesięcy – 2-3 porcje dziennie, Od 6 miesięcy – 2 posiłki dziennie (psy dużej rasy mogą pozostać przy 3 posiłkach). Wiedząc, ile razy karmić szczeniaka łatwiej zachować jest zbilansowaną dietę. Z pewnością na opakowaniu jedzenia znajdziemy wskazanie, ile gram karmy powinien dziennie spożywać pies. Należy podzielić to przez liczbę posiłków. Dzięki temu dowiemy się, ile karmy dla szczeniaka podawać jednorazowo. Co powinien jeść szczeniak? Nie każdy wie, co dawać szczeniakowi do jedzenia. Z całą pewnością nie należy częstować go tym, co mamy na talerzu. Rozwijający się organizm potrzebuje zupełnie innych składników odżywczych. Czym karmić szczeniaka? Najlepiej postawić jest na wysokiej jakości karmy, które dedykowane są psom na tym etapie życia. Posiadają one zbilansowany skład, dzięki czemu możemy mieć pewność, że dostarczymy naszemu pupilowi wszystkiego, co niezbędne do prawidłowego wzrostu. Co może jeść szczeniak? Przede wszystkim świeże, nieprzyprawione mięso. Nie można podawać psu surowego mięsa, gdyż grozi to zatruciem pokarmowym. Oczywiście nie można również serwować mu przyprawionych produktów. Trzeba wystrzegać się kawałków mięsa kurczaka, które posiadają drobne kości. To samo dotyczy ryb, które posiadają ości. Mogą one negatywnie wpłynąć na zęby, a dodatkowo są one obciążeniem dla układu pokarmowego. Nie można podawać pupilowi słodyczy, rodzynek, czy też owoców. Wiedząc, co jedzą szczeniaki łatwiej jest utrzymać dobre zdrowie pupila. Ranking najlepszych karm dla psa – sprawdź już teraz! Zobacz ranking Karmienie szczeniaka wymaga odpowiedniego przygotowania. Dobrze jest podawać lekko wilgotną karmę, jednak nie jest to warunek konieczny. Najlepiej serwować ją w temperaturze pokojowej. Jak przygotować jedzenie dla szczeniaka? Jeśli z przyczyn zdrowotnych nie może on spożywać twardych pokarmów, to należy namaczać karmę w gorącej wodzie. Zwykle robi się to około godzinę przed spożyciem. Warto pamiętać, aby nie przekarmiać zwierzaka. Nie należy również serwować jedzenia bezpośrednio przed wysiłkiem fizycznym. Najlepsza karma dla szczeniaka to ta, która dedykowana jest konkretnej rasie. Dzięki temu mamy pewność, że nasz pies otrzyma wszystkie składniki odżywcze potrzebne do prawidłowego rozwoju. Przykładem jest karma dla szczeniaka owczarka niemieckiego, która przystosowana jest do szybko rozwijającego się organizmu. Dobrą opcją są również witaminy dla psa, które stanowią uzupełnienie codziennej diety. Ranking najlepszych karm dla psa – sprawdź już teraz! Zobacz ranking

Pierwsze dni ze szczeniakiem nie są łatwe. Maluch tęskni za matką i rodzeństwem, jest przestraszony, ciągle piszczy i skomle. Chcąc pocieszyć pupila często poświęcamy mu całą swoją uwagę, pragniemy by poczuł się bezpiecznie i niczego mu nie zbrakło. Niestety taka taktyka może jedynie utrudnić proces aklimatyzacji psa w nowym domu. Jak w takim razie pomóc szczeniakowi? Co zrobić, by nie piszczał w nocy lub gdy zostaje sam w domu? Czy szczeniak powinien spać w łóżku? Dlaczego szczeniak piszczy? Sprowadzając do domu psiaka powinniśmy przygotować się na to, że przez kilka pierwszych dni i nocy szczeniak będzie piszczał. To zupełnie normalne zachowanie, więc nie ma co się denerwować. Ten etap trzeba po prostu przeczekać oraz postarać się, by pupil jak najszybciej poczuł się pewnie i bezpiecznie w naszym domu. Warto pamiętać, że zanim psiak trafił pod nasz dach wychowywał się z rodzeństwem pod okiem matki, której właśnie piszczeniem dawał znać, że czegoś potrzebuje lub dzieje się coś niedobrego. Piszczenie to swego rodzaju alarm, za pomocą którego maluch wzywa matkę na pomoc. To instynktowne i zupełnie naturalne zachowanie, więc nic dziwnego, że w naszym domu szczeniak zachowuje się dokładnie tak samo. To jasne, że piski i zawodzenie malucha mogą być uciążliwe, zwłaszcza w nocy, gdy próbujemy wyspać się do pracy. Pamiętajmy jednak, że zanim psiak przyzwyczai się i poczuje bezpiecznie na nowym terenie musi minąć trochę czasu. Jak przetrwać ten okres, kiedy szczeniak piszczy? Aklimatyzacja szczeniaka w nowym domu Pierwszy dzień w nowym domu jest najgorszy dla szczeniaka. Nowe otoczenie, nieznani ludzie, obce dźwięki i zapachy – wszystko to sprawia, że maluch czuje się przestraszony, zdezorientowany i opuszczony. By nie dokładać mu stresu najlepiej zostawić go na jakiś czas w spokoju. Nie głaszczmy go na siłę, nie przytrzymujmy i do niczego nie zmuszajmy. Pozwólmy, aby samodzielnie badał nowe otoczenie, zajrzał w każdy kąt i wszystko dokładnie obwąchał. To kluczowy etap aklimatyzacji szczeniaka, niestety niektórym sprawia kłopoty. Najtrudniej jest, gdy w domu są dzieci, które od początku chciałby bawić się ze szczeniakiem i trudno im utrzymać ręce z dala od niego. Dopilnujmy jednak, by nie męczyły zwierzaka i wytłumaczmy, że potrzebuje on czasu na poznanie otoczenia. Zawczasu warto przygotować specjalne posłanie dla szczeniaka ». Najlepiej umieścić je w zacisznym, ustronnym miejscy, ale tak aby maluch mógł obserwować z niego to, co dzieje się dookoła. Legowisko możemy wyścielić miękkim kocykiem, by maluch nie zmarzł i poczuł się bezpieczniej. Dalszy etap aklimatyzacji zależy od charakteru i temperamentu psa. Ciekawskie psiaki mogą od razu rozglądać się po mieszaniu i zaczepiać opiekunów, ale te nieśmiałe będą przez jakiś czas wycofane i smutne. ↓ LEGOWISKO DLA SZCZENIAKA TYPU BUDKA ↓ Jak robić, gdy szczeniak piszczy w nocy? Pierwsza noc szczeniaka w nowym domu to prawdziwa próba cierpliwości. To zrozumiałe, że szczeniak, który do tej pory spał przytulony do rodzeństwa i który nagle został od niego oddzielony będzie po prostu tęsknił. Niestety niekończąca się kanonada pisków i skomlenia potrafi wyprowadzić z równowagi nawet najbardziej cierpliwego człowieka. Tak czy inaczej, ten burzliwy etap trzeba po postu przeżyć i w miarę możliwości ignorować. Pamiętajmy, że wstając do szczeniaka co chwilę, głaszcząc go i uspokajając tylko pogorszymy sytuację. W ten sposób dajemy psu do zrozumienia, że piszczenie to dobre i akceptowane zachowanie, dzięki któremu zawsze uda mu się zwrócić naszą uwagę. To zaś spowoduje, że piszczenie i skomlenie wejdzie psu w nawyk i z czasem zacznie się nasilać. Oczywiście od czasu do czasu możemy podejść do szczeniaka, ale zróbmy to w momencie, gdy akurat nie piszczy ani nie szczeka. Warto wyłapać moment, kiedy maluch jest cicho i dopiero wtedy pokazać mu się lub odezwać do niego. W ten sposób nauczymy go, że zjawiamy się przy nim tylko wtedy, gdy jest spokojny. Nauka samodzielności Podczas pierwszych dni pobytu szczeniaka w nowym domu wielu właścicieli popełnia błąd przebywając z nim bez przerwy i nie zostawiając go samego nawet na minutę. Postępując podobnie nieświadomie wyrabiamy u pupila niechciane nawyki, a nawet zaburzenia behawioralne, takie jak lęk separacyjny ». Od samego początku powinniśmy uczyć psa samodzielności i tego, że kiedy zostanie na chwilę sam nic złego się nie wydarzy. Zacznijmy od wychodzenia do innego, zamkniętego pomieszczenia na kilka minut. Zostawmy psu miskę z posiłkiem, zabawkę lub gryzak i zastawmy go z tym na chwilę samego. Dzięki temu maluch nauczy się, że pod nieobecność właściciela świat wcale się nie kończy. Z czasem możemy zacząć znikać na dłużej, kwadrans, pół godziny itd. Pamiętajmy tylko, by zawsze zostawić psu coś do zabawy oraz miskę z czystą wodą. ↓ ZABAWKI DLA SZCZENIAKA ↓ Zdjęcie: Zapisz się do newslettera, a otrzymasz 5% rabatu na zakupy! Super oferty e-sklepu Kakadu na Twój email atrakcyjne wyprzedaże ♥ wyjątkowe promocje ♥ kody rabatowe Profil autora na Google+

Kiedy rozmawiałam z siostrą o tym, że Kosmyk wyjechał na ponad dwa tygodnie do babci, siostra się spytała, czy tęsknię za synkiem. Moja odpowiedź, że nie, wprawiła ją w zdumienie, bo przecież naturalnym jest, że matka tęskni za dzieckiem, rwie włosy z głowy, że dziecko ją opuszcza, płacze po nosach ściskając niewyprane ubranka dziecka. Ale czy tak musi być? Czy można nie tęsknić za dzieckiem? Chociaż, gdy czytam różne fora dla mam, widzę, że rozstanie z dzieckiem to jeden z największych kłopotów mam. Współczesny świat, niesamowicie angażujący nas w każdej dziedzinie życia, a do tego świadomość, potęgowana przez czasopisma [i blogi :D] jak ważne są chwile spędzone wspólnie, rodzinnie, sprawia, że myśl o wyjeździe dziecka, kojarzy nam się z brutalnym odebraniem tego najcenniejszego w naszym i dziecka życiu czasu. To atak, który musimy odeprzeć łzami, to najazd na nasze rodzinne gniazdo, to wreszcie odebranie naszego najcenniejszego skarbu - dziecka i chwil, których w czasie nieobecności, nigdy nie przeżyjemy razem. Czytałam gdzieś wypowiedź jednej z mam, która żaliła się, że nie może pogodzić się z faktem, że jej syn woli spędzać czas z babcią, która mieszka w domu naprzeciwko. Mama nie mogła sobie poradzić z tęsknotą za dzieckiem, bo widziała, że choć syn jest blisko, to jednak się od niej emocjonalnie oddala. Chciała mieć synka całego dla siebie, cały czas, bez ustanku. Babcia stała się wrogiem, bo zabierała jej to, co było najważniejsze - uczucia synka. Najważniejsze, że mama zdawała sobie sprawę z problemu i prosiła o pomoc, jak to uczucie tęsknoty połączonej z zazdrością zdusić, pokonać. Po co jest tęsknota? Tęsknota to problem rodzica, nie dziecka Buduj pewność siebie! A potem... zaakceptuj!Czy można nie tęsknić za dzieckiem? Po co jest tęsknota? Uczucie tęsknoty jest ważne. Pomaga nam utrzymać więzi, wzmacnia nasze uczucia. Ale to jedno z tych doświadczeń, które trzeba przeżywać mądrze, żeby czerpać z niego to, co najlepsze. A tęsknić uczymy się od najmłodszych lat. Pisałam wam już, że poród jest pierwszym momentem, gdy rozstajemy się z dzieckiem i potem każdego dnia będziemy się z nim po trochu rozstawać? To nie były puste słowa - pierwsze kroki dziecka to nic innego jak oddalanie się od matki, pierwsze wypowiedziane z pełną świadomością "nie!" również. Dziecko każdego dnia, dorastając, powoli odchodzi od rodziców, a naszym zadaniem jest sprawić, żeby to odchodzenie było zarówno dla dziecka, jak i dla nas - płynne. Tęsknota to problem rodzica, nie dziecka Faktem jest, że zazwyczaj większą tęsknotę odczuwają rodzice za dzieckiem, a nie dzieci za rodzicami. W większości przypadków odchodzenie dziecka od rodzica jest naturalne. Jeśli dzieci dostają w domu taką dawkę miłości i akceptacji, jakiej potrzebują, jeśli mają rodziców "w bród", jeśli w miejscu, w którym są, czują się dobrze i bezpiecznie, ich tęsknota nie będzie paraliżująca, nauczą się sobie z nią radzić. Gorzej jeśli tęsknotę zabiorą z domu... Niestety ale tak jest. Nasze lęki, chcąc nie chcąc, przelewamy na dziecko. W słowach [nie, błagam, nie dotykaj!], w działaniach [kurczowe uściski], nawet w naszym samopoczuciu. Jeśli dziecko wyczuje, że panicznie boimy się go wypuścić spod skrzydeł, naturalna dla niego będzie obawa przed ich opuszczeniem albo... z przekory, wkurzony tymi lękami, zacznie te skrzydła opuszczać jak najczęściej i to nie z potrzeby doświadczenia, a wyłącznie po to, żeby zagrać ci na nosie, ryzykując przy tym bardziej i działając pod wpływem emocji "ja jej pokażę!". Mój wniosek jest prosty: jeśli my nauczymy się radzić sobie z tęsknotą, to nasze dzieci nie będą miały z nią problemu. Buduj pewność siebie! Pisałam już, że odejście dziecka od rodziców jest naturalne, powinnam dodać: jeśli temu nie przeszkadzamy. Kiedyś usłyszałam, jak jakiś ojciec mówi do swojego synka: "Mówiłem, że jak pójdziesz sam, to się przewrócisz? Mówiłem?". Z tryumfem w głosie. Jeśli dziecko słyszy przynajmniej raz w ciągu dnia takie satysfakcjonujące "A nie mówiłem", to będzie robić wszystko, żeby nie słyszeć tego więcej. Czyli nic, bo po co ryzykować. Nie odważy się wychylić nosa zza maminej spódnicy, każdy samodzielny krok będzie musiał skonsultować z tymi, co zawsze wiedzą najlepiej, bo przecież "oni mówią i zawsze mają rację". To od naszego wsparcia w tych pierwszych przejawach samodzielności zależy to, czy swoje następne kroki dziecko będzie umiało robić samo czy z nieustanną asystą. Czy z uśmiechem będzie pędziło w świat, czy raczej z niepewnością i strachem będzie się wlokło wzdłuż autostrady. To, o czym mówię, świetnie obrazuje filmik, który w ostatnich dniach robi w necie zawrotną karierę: A potem... zaakceptuj! Tak. Jednym z najgorszych chwil w moich życiu było uświadomienie sobie, że Kosmyk chodzi. A skoro chodzi, to zaraz odejdzie. Przepłakałam dwie noce, dwa dni chodziłam jak struta, a potem... pogodziłam się z tym raz na zawsze. Przeżyłam jego pierwsze kroki mocno, ale potem, gdy już świadomie próbował nowych rzeczy, miałam tę jego chęć wyrwania się z moich ramion przepracowaną. Cieszyłam się z jego samodzielnych odkryć, nie mogłam wyjść z dumy, gdy słyszałam jego pierwsze słowa. Świadomość, że próbuję tego po raz pierwszy była wspaniała, uczucie, że prawdopodobnie już nigdy nie będzie tak jak teraz nie było dojmujące, ale dodawało tej potrzebnej w niektórych potrawach goryczy. Czy można nie tęsknić za dzieckiem? Nie można - powiedzmy sobie to szczerze. Kochamy nasze dzieci i cierpimy, kiedy odchodzą/wyjeżdżają nawet na kilka dni. To jest tak naturalne, że zamiast rwać włosy z głowy, płakać do zdjęcia lub zamykać dziecko w domu i podążać za nim krok w krok, powinniśmy naturalnie ten fakt zaakceptować i się z nim pogodzić. Łatwo powiedzieć, ale jak zrobić - powiecie. Jak najwcześniej. Przeżywajmy tęsknotę za dzieckiem od pierwszych dni, wyobrażajmy ją sobie, uczmy się ją akceptować i wśród codziennych czynności przeżywać, żeby, gdy dziecko wreszcie wyjedzie na dwutygodniowe wakacje, spokojnie się nad tym faktem pochylić i... kompletnie z nim pogodzić. Wtedy, zamiast rozmyślać, czy jemu na pewno jest dobrze i czy nie lepiej byłoby w domu, skupisz się na tym, co jest najważniejsze zaraz po dziecku - wreszcie na sobie. Co mi przez te dwa tygodnie dobrze zrobiło i z radością powitałam synka na łonie rodziny 🙂 Udostępnij wpis➡A dla wiejskich [choć nie tylko] matek została też stworzona grupa, na którą serdecznie cię zapraszam TUTAJ➡Możesz też udostępnić wpis i skomentować go na Facebooku Jestem o tym, jak uciec z miasta i wychowywać dzieci na wsi, z dala od sklepów, ale bliżej historię znajdziesz TutajAle ona wciąż się pisze, więc zostań ze mną w kontakcie:

Spis treści:1. Żywienie szczeniąt od okresu odsadzenia do wieku dorosłego2. Zapotrzebowanie na energię3. Zapotrzebowanie na białko4. Zapotrzebowanie na tłuszcz5. Zapotrzebowanie na składniki mineralne (głównie wapń i fosfor)6. Karmy dla szczeniąt7. Dieta domowa8. Podsumowanie9. Bibliografia Okres szczenięcy w życiu psa to dla właściciela największe wyzwanie, bo prawidłowy wzrost i rozwój szczeniaka to gwarancja jego zdrowia w wieku dorosłym. Jak zatem mu je zapewnić? Czym i jak karmić pupila, by rósł odpowiednio i aby nie dopuścić do pojawienia się u niego chorób wynikających z zaburzeń wzrostu – przede wszystkim problemów ortopedycznych? Odpowiedzi znajdziecie poniżej. Okres wzrostu szczenięcia, z punktu widzenia żywienia, dzieli się na dwa główne etapy: do momentu odsadzenia (Na początku głównym pokarmem jest siara, później mleko matki do około 4. tygodnia życia. Oseski, ssąc wydzielinę gruczołu sutkowego matki, oprócz podstawowych składników odżywczych pobierają również wiele innych substancji, między innymi: przeciwciała, hormony, czynniki wzrostu i enzymy. Po tym okresie można zacząć dokarmianie, które ma jedynie służyć nauczeniu szczeniaka jedzenia czegoś innego niż tylko mleko. Dodatkowo wprowadzenie pokarmu stałego, nawet w niewielkich ilościach, przyspiesza dojrzewanie przewodu pokarmowego); po odsadzeniu (Ten okres przypada na 6-8. tydzień życia szczeniaka. Sposób żywienia ulega zmianie, lecz nie nagłej, bo pupil był już do niej przygotowywany, kiedy skończył 3-4 tygodnie). Żywienie szczeniąt od okresu odsadzenia do wieku dorosłego Pierwszy pokarm oseska to siara, potem mleko matki. Mleko i siara różnią się między sobą składem, ale ogólnie można przyjąć, że są to pokarmy o wysokiej zawartości tłuszczu i białka, różniące się znacząco od mleka krowiego. Nigdy nie stosujemy w diecie szczeniąt mleka krowiego, w razie potrzeby stosujemy mieszanki mlekozastępcze. Mleko psiej mamy zawiera od ponad 4% do prawie 10% białka, od 8% do 12% tłuszczu, stężenie laktozy natomiast wynosi średnio 3,7%. Mleko krowie znacznie różni się składem od mleka suk. Jest mniej energetyczne (mleko krowie: 74 kcal/100 g, mleko suki: 155 kcal/100 g). Ponadto inne są proporcje poszczególnych składników. Mleko krowie ma więcej laktozy (4,7%), a mniej białka (3,5%) niż mleko suk. W przeciwieństwie do mleka krowiego w mleku suk spośród wszystkich wolnych aminokwasów w największych ilościach występuje tauryna. Dlatego w przypadku sztucznego odchowu (przy braku mleka matki) najlepszym rozwiązaniem jest stosowanie dobrej jakości preparatów mlekozastępczych. W czwartym tygodniu życia prawidłowo rozwijające się szczenię zaczyna interesować się pokarmem innym niż tylko mleko matki. Po odsadzeniu bardzo istotne jest, aby żywienie szczeniaka było zbilansowane, czyli odpowiadające bieżącym potrzebom organizmu, które są związane ze wzrostem i rozwojem. W praktyce – jeżeli szczeniak trafił do nowego właściciela, w tym okresie stosuje się takie samo żywienie jak w „domu rodzinnym”, by nie doszło do zaburzeń ze strony przewodu pokarmowego. Jest bardzo ważne, aby ten rodzaj żywienia kontynuować, zwracając uwagę na zachowanie szczeniaka podczas jedzenia oraz kontrolując jakość kału. Nagła zmiana diety może być bowiem przyczyną biegunki. Szczenięta w nowym środowisku powinny być karmione w niezmieniony sposób przez pierwsze 7-14 dni. Unikniemy wówczas zaburzeń pokarmowych związanych z nagłą zmianą karmy, stresem wywołanym rozłąką z matką i zmianą środowiska. Z uwagi na fakt, że zapotrzebowanie pokarmowe szczeniąt jest zdecydowanie większe niż psów dorosłych, podawany im pokarm musi zawierać więcej składników odżywczych niż pokarm dla psów dorosłych. Jest to też okres zwiększonej częstotliwości karmienia. Częstotliwość karmienia, najlepiej o stałych porach (według różnych źródeł): początkowo (6-8. tydzień życia) karmimy szczeniaka dawką pokarmu podzieloną na 5-6 porcji, w 3. miesiącu życia zmniejszamy częstotliwość podawania jedzenia do czterech razy na dobę, w 5. miesiącu zmniejszamy częstotliwość podawania jedzenia do trzech razy na dobę, powyżej 7. miesiąca życia zaleca się karmienie dwukrotnie lub raz w ciągu dnia, w zależności od potrzeb szczenięcia. Pamiętajmy, że psy ras małych i miniaturowych szybciej osiągają dorosłość, bo średnio w wieku 8-10 miesięcy, natomiast psy ras dużych i olbrzymich – po 18-24 miesiącach. Zapotrzebowanie na energię U szczeniąt jest zdecydowanie większe niż u psów dorosłych, ale wraz ze wzrostem psa stopniowo się obniża. Przyjmuje się, że do momentu osiągnięcia 50% końcowej masy ciała zapotrzebowanie energetyczne jest prawie trzykrotnie większe niż wartość spoczynkowego zapotrzebowania na energię dorosłego psa. Następnie stopniowo zmniejsza się ono w taki sposób, że po osiągnięciu przez zwierzę 80% docelowej masy ciała jest dwukrotnie większe. Wyjątek tutaj mogą stanowić szczenięta psów ras dużych czy olbrzymich (np. dog niemiecki), u których zapotrzebowanie energetyczne w okresie wzrostu jest o około 20-25% wyższe niż szczeniąt wszystkich innych ras w pierwszej fazie wzrostu. Bez względu jednak na wszystkie szczegółowe informacje należy pamiętać, że chociaż rosnący psiak znacznie zwiększa swoją masę ciała, to jednocześnie spada jego zapotrzebowanie energetyczne w stosunku do tej masy. Nadmiar energii w pokarmie powoduje przyspieszenie wzrostu, co z kolei prowadzi do rozwinięcia się zaburzeń budowy szkieletu. Dodatkowo nadmiar energii w pokarmie spowoduje u szczeniąt nadwagę, która przeniesie się na dorosłe życie psa i zwiększy ryzyko wystąpienia wielu poważnych chorób. PRZECZYTAJ, CO O ZMIANACH W DIECIE PSA SĄDZI LEKARZ WETERYNARII Zapotrzebowanie na białko Najważniejszy składnik odżywczy dostarczany wraz z pożywieniem to białko, a właściwie jego składowe, czyli aminokwasy. To one stanowią główny element budowy wszystkich tkanek organizmu i wielu czynnych biologicznie związków. Surowce wykorzystywane w diecie przygotowywanej w domu czy stosowane w produkcji karm różnią się zawartością wszystkich niezbędnych aminokwasów. Jeden surowiec nie jest w stanie zagwarantować wystarczającej ilości niezbędnych aminokwasów. Dlatego też, w celu prawidłowego skomponowania diety psa, należy stosować różne produkty będące źródłem białka, w różnych proporcjach. Połączenie różnorodnych surowców będących źródłami poszczególnych aminokwasów daje nam pewność, że dieta szczeniaka zawierać będzie białko prawidłowo zestawione ze sobą zarówno ilościowo, jak i jakościowo. O wartości odżywczej białka bądź surowca będącego jego głównym źródłem decydują następujące wskaźniki: − zawartość aminokwasów egzogennych (niezbędnych) i endogennych; − wzajemne proporcje poszczególnych aminokwasów egzogennych, które powinny być zbliżone do proporcji występujących w białkach ustrojowych; − odpowiednia ilość energii ze źródeł pozabiałkowych (tłuszcze, węglowodany), niezbędnej do procesów syntezy białka ustrojowego; − strawność produktów białkowych. Zapotrzebowanie szczeniąt na białko różni się pod względem jakościowym i ilościowym od zapotrzebowania psów dorosłych. W momencie odsadzenia szczenię przechodzi z mleka matki, które zawiera ponad 35% białka w suchej masie (do 10% w płynie), na pokarm stały, który także w początkowym okresie po odsadzeniu powinien zawierać porównywalną ilość białka. Zgodnie z zapotrzebowaniem przyjmuje się, że rosnący pies powinien otrzymywać w pierwszej fazie wzrostu (do około 14. tygodnia życia) co najmniej 25% białka w suchej masie karmy (FEDIAF). Później, w drugiej fazie wzrostu (późny wzrost), wraz ze wzrostem zwierzęcia zawartość białka w pokarmie zmniejszamy do 20% (FEDIAF). Badania bilansowe wykazały, że dieta rosnących psów musi zawierać zwiększone ilości wybranych aminokwasów, np. argininy, tryptofanu i metioniny. Pamiętajmy, że wysokie zapotrzebowanie na aminokwasy będzie pokryte, jeżeli ich źródłem będą wysokogatunkowe mięso i podroby, a nie białko pochodzenia roślinnego. Zapotrzebowanie na tłuszcz Kolejny niezbędny składnik, który musi się znaleźć w diecie każdego szczeniaka oraz psa dorosłego, to tłuszcz, pełniący w organizmie bardzo ważne funkcje. To najbardziej skoncentrowane źródło energii. Tłuszcz podawany szczeniętom jest także źródłem kwasów tłuszczowych. Z żywieniowego punktu widzenia najistotniejsze są wielonienasycone kwasy tłuszczowe z rodzin n-3 i n-6. PRZECZYTAJ, CO JESZCZE MUSISZ WIEDZIEĆ O TŁUSZCZACH W DIECIE PSA Biorąc pod uwagę wartość energetyczną tłuszczu, pokarm dla psów rosnących powinien zawierać go co najmniej 8,5% w suchej masie (FEDIAF). Obowiązujące normy sugerują, by szczenięta otrzymywały w 100 g suchej masy pożywienia: kwas linolowy – 1,3 g; kwas arachidonowy – 30 mg; kwas alfa-linolenowy – 0,08 g; DHA + EPA – 0,05 g. Zapotrzebowanie na składniki mineralne (głównie wapń i fosfor) W przypadku szczeniąt pod żadnym pozorem nie możemy zapomnieć o właściwych proporcjach wapnia (Ca) do fosforu (P) w diecie. To dwa najważniejsze, z punktu widzenia wzrostu szczenięcia, składniki mineralne. Szczenięta potrzebują znacznie więcej wapnia i fosforu niż psy dorosłe (oczywiście w przeliczeniu na kilogram masy ciała). Dodatkowo należy pamiętać, że wapń trudno ulega wchłanianiu – tylko około 30% spożytego wapnia jest wchłaniane z przewodu pokarmowego psa. Czynnikami, które wpływają na wchłanianie, są przede wszystkim: skład pokarmu, ilość włókna pokarmowego, pH treści przewodu pokarmowego, forma występowania jonów wapnia, stosunek wapnia i fosforu, a także ilość witaminy D. Wykazano, że nadmierna suplementacja witaminą D może mieć niekorzystny wpływ na układ kostno-stawowy. Szczenięta w większości przypadków otrzymują pokarm, który sam z siebie zaspokaja ich zapotrzebowanie na wapń. Większość zaburzeń szkieletowych związanych z intensywnym wzrostem wynika z nadmiaru energii i nadmiaru wapnia w diecie. Ponieważ problem ten dotyczy przede wszystkim szczeniąt ras dużych, mają one znacznie węższy zakres optymalnego poziomu wapnia w pokarmie (od 0,8% do 1,6% w suchej masie pokarmu) niż szczenięta ras małych i średnich (od 0,8% do 1,8% w suchej masie pokarmu). Oznacza to, że także optymalny stosunek wapnia do fosforu w diecie jest dla szczeniąt ras dużych niższy niż dla szczeniąt ras małych i średnich. Jest to o tyle ważne, że przyjęło się, że stosunek wapnia do fosforu dla szczeniąt ras dużych powinien być wyższy niż dla szczeniąt ras małych, a w rzeczywistości jest zupełnie na odwrót. Prawidłowa zawartość wapnia w pokarmie ma szczególne znaczenie dla zdrowia szczeniąt ras dużych i olbrzymich. Nadmiar wapnia w pożywieniu prowadzi do wystąpienia chorób ortopedycznych (dysplazja stawów biodrowych, łokciowych, osteochondroza, martwica chrzęstno-kostna, choroba zwyrodnieniowa stawów). Jego niedobór prowadzi do demineralizacji kości oraz utraty ich gęstości i masy. Musimy pamiętać, że wzrost jest procesem, który u psów, w porównaniu z innymi gatunkami zwierząt i z ludźmi, przebiega bardzo szybko. W okresie tym tkanką, której budowa i przyszłe funkcjonowanie w dużym stopniu zależy od diety, jest tkanka kostna, a głównie kości długie i stawy kończyn. W czasie wzrostu chrząstki ulegają mineralizacji i przekształcają się w tkankę kostną. Proces ten trwa aż do momentu, w którym kość osiągnie swoją ostateczną długość. Psy dużych i olbrzymich ras różnią się od przeciętnych nie tylko wyglądem i budową, ale także potrzebami pokarmowymi i pielęgnacyjnymi. Czworonogi duże i olbrzymie dłużej rosną i później osiągają dojrzałość płciową. Warto zdawać sobie sprawę, że noworodek rasy psów molosowatych po urodzeniu waży około 1% masy ciała suki, a w ciągu pierwszych tygodni życia przyrost jego masy ciała jest większy niż u szczeniąt ras mniejszych. Jednocześnie okres wzrostu jest u tych psów dłuższy niż u mniejszych ras, bo dopiero po 15-24 miesiącach osiągają masę właściwą dla dorosłego psa. Natomiast psy ras miniaturowych i małych osiągają masę ciała dorosłego osobnika o wiele szybciej – około 5-6. miesiąca życia (szczenię molosa osiąga w tym okresie średnio połowę masy ciała dorosłego osobnika). DOWIEDZ SIĘ, JAK UCHRONIĆ PSA PRZED CHOROBAMI STAWÓW Warto pamiętać także o pozostałych minerałach, w tym o cynku czy miedzi. Dla nich także ustalone są niezbędne minima (patrz tabela 3). Karmy dla szczeniąt Na rynku znajdziemy karmy komercyjne przeznaczone dla rosnących psów. Niektóre z nich są przeznaczone do podawania wyłącznie w pierwszym okresie po odsadzeniu, inne do żywienia szczeniąt od odsadzenia do osiągnięcia wieku dorosłego. Bardzo częstym błędem właściciela jest zbyt wczesne przejście na karmę dla psa dorosłego. Badania wykazały, że obniżona zawartość białka w diecie szczeniąt ras dużych i olbrzymich powoduje zahamowanie wzrostu i spadek masy ciała. Natomiast podniesiona zawartość tłuszczu w diecie sprzyja jego odkładaniu się jako materiału zapasowego i zwiększa ryzyko otyłości u młodych zwierząt. Innym błędem popełnianym w przypadku stosowania karm gotowych jest dodatkowa suplementacja przy zbilansowanej karmie preparatami witaminowo-mineralnymi, głównie zawierającymi wapń i potas. Często wydaje nam się (błędnie), że szczeniak (szczególnie ras dużych i olbrzymich) potrzebuje większej ilości składników mineralnych. Zbyt wysokie stężenie wapnia może pogarszać absorpcję innych pierwiastków. Jego nadmiar w diecie szczeniąt może doprowadzić do rozwoju hiperkalcemii i hipofosfatemii, a także zaburzeń wzrostu i zaburzeń rozwoju kośćca przypominających krzywicę. CZY MOŻNA PRZEDAWKOWAĆ PSIE SUPLEMENTY? Wykorzystując w żywieniu karmę komercyjną, bezwzględnie przestrzegajmy zaleceń producenta dotyczących ilości karmy – nie sypiemy „z czubkiem”. Dieta domowa Dieta przygotowywana w domu jest tą metodą żywienia szczeniaka, którą właściciele odbierają jako dobry model żywienia, ale z powodu własnych wątpliwości wahają się, czy powinni ją stosować. Wątpliwości wynikają przede wszystkich z obaw związanych z nieznajomością wymagań żywieniowych ich czworonogów oraz z braku odpowiedniej wiedzy na temat ilości spożycia poszczególnych składników odżywczych. Dodatkowy problem stanowią różnice w żywieniu szczeniąt psów ras małych i olbrzymich. Źródłami białka w diecie domowej są przede wszystkim mięso i surowce pochodzenia zwierzęcego: wołowe, drobiowe, konina, cielęcina i inne. Zawierają one największe ilości niezbędnych aminokwasów. Chcąc zapewnić psu wszystkie niezbędne aminokwasy, należy stosować więcej niż jeden gatunek mięsa. Cennym źródłem aminokwasów oraz witamin i mikroelementów są podroby zwierzęce: wątroba, nerki, płuca. Źródłami węglowodanów i składników mineralnych są surowce pochodzenia roślinnego (zarówno warzywa, jak i owoce jagodowe). Należy jednak pamiętać, by w przypadku komponowania diety w domu uwzględniać właściwy poziom minerałów, a szczególnie wapnia. Dieta domowa oparta tylko i wyłącznie na surowcach pochodzenia mięsnego i roślinnego może być deficytowa w wapń. Warto uwzględnić suplementy diety zawierające związki wapnia – problem polega jednak na tym, że – UWAGA – większość suplementów to wieloskładnikowe mieszanki składników mineralnych i witamin. Dlatego uzgodnijmy z lekarzem weterynarii odpowiednią ilość wskazanego przez niego suplementu wapnia. Dobrym sposobem na właściwe zbilansowanie wapnia i fosforu jest podawanie sproszkowanych skorupek jaj. Natomiast jeżeli w diecie jest odpowiedni udział kości mięsnych, to proporcje będą prawidłowe. Właścicielom szczeniąt zdarza się, poza podawaniem karmy nieadekwatnej do wieku, karmienie psa także karmą nieodpowiednią dla danego gatunku, czyli podawanie karmy przeznaczonej dla kotów. To błąd, ponieważ pies ma inne zapotrzebowanie na podstawowe składniki pokarmowe niż kot (przede wszystkim w karmach dla kotów jest dużo więcej tłuszczu). W ten sposób czasem postępują właściciele szczeniąt psów ras dużych i olbrzymich, by przyspieszyć tempo wzrostu przez podawanie pożywienia wysokoenergetycznego. Pamiętajmy jednak, że zwiększenie zawartości tłuszczu w diecie, szczególnie w drugiej fazie wzrostu, sprzyjać może nagromadzeniu się tkanki tłuszczowej, a nawet otyłości hipertroficznej (szczególnie u ras predysponowanych do rozwoju otyłości). Dodatkowo zbyt duże obciążenie szkieletu będzie skutkować np. dysplazją stawu biodrowego czy łokciowego. Dlatego bardzo dużym błędem jest dostarczanie zbyt dużej ilości energii z pokarmem w fazie wzrostu u molosów. W diecie szczeniąt możemy uwzględnić dodatkowo, poza wielonienasyconymi kwasami tłuszczowymi (głównie DHA i EPA) również pro- i prebiotyki, jako czynniki, które regulują i stymulują rozwój przewodu pokarmowego oraz niwelują skutki nietolerancji pokarmowych. Podawanie probiotyków szczeniętom zabezpiecza przez zaburzeniami endogennej produkcji witamin z grupy B. Właścicielom psów ras dużych i olbrzymich lekarz weterynarii może zasugerować suplementację związkami budującymi chrząstkę stawową. Ważne jest, by szczególnie w żywieniu szczeniąt – chociaż u dorosłych psów również jest to niezwykle istotne – każdy pokarm, który podajemy, miał temperaturę pokojową. Pamiętajmy, że jest to okres życia psa, kiedy uczymy go prawidłowych nawyków żywieniowych. Pod żadnym pozorem nie podawajmy szczeniakowi resztek ze stołu. Jeżeli chcemy go nagrodzić lub dać mu przekąskę, to najlepiej taką przeznaczoną dla psa – gotową lub przygotowaną przez nas. Smakołyki dla szczeniaka są dobrą nagrodą, urozmaiceniem diety, dają mu zajęcie. Pamiętajmy tylko, by nie stały się one głównym składnikiem diety naszego pupila. Najmłodszym szczeniakom lepiej nie podawać zbyt dużo smakołyków. Ich żołądki dopiero przystosowują się do trawienia stałego, różnorodnego pokarmu, dlatego zbyt częste podawanie smakołyków może skończyć się biegunką. Starszym szczeniakom można serwować już bardziej różnorodne przysmaki, najlepiej naturalne. PRZECZYTAJ, JAK MĄDRZE WYCHOWAĆ SZCZENIAKA Podsumowanie Pamiętajmy, że pojawienie się szczeniaka to pojawienie się nowego członka rodziny, który potrzebuje indywidualnej diety. Nie zapominajmy, że okres wzrostu jest specyficznym okresem życia każdego organizmu. Niezależnie, jaki sposób żywienia stosujemy, powinien on być zbilansowany dla danej grupy żywieniowej. Musimy uwzględnić następujące parametry: masa ciała dorosłego osobnika (wielkość rasy), aktualna masa ciała szczeniaka, wiek (inaczej wygląda zapotrzebowanie na wszystkie najważniejsze składniki odżywcze przed 14. tygodniem życia i po nim, patrz – tabele), intensywność i rodzaj aktywności fizycznej, preferencje żywieniowe, wrażliwość i pojawiające się dolegliwości po konkretnych produktach (możliwa alergia pokarmowa). Dieta, nie tylko szczeniąt, powinna być urozmaicona, adekwatna do aktualnego stanu zdrowia psa oraz bezpieczna. Bardzo ważnym składnikiem jest woda, niezbędna do właściwego przebiegu przemiany materii. Pies po odstawieniu od matki nie pije mleka! Bibliografia Arnbjerg J. 1993. Zaburzenia w układzie kostnym u rosnących psów. Magazyn Weterynaryjny. 05(5). Berwid-Wojtowicz S. J., Ostaszewski P. 2009. Żywienie psów rosnących. Weterynaria w Praktyce. 6. Dobenecker B. 2002. Influence of calcium and phosphorus intake on the apparent digestibility of these minerals in growing dogs. The Journal of Nutrition. 132(6). FAN i in. 2003. Study on the effects of feeding expanding blood meal for growing dogs. Journal of Animal Science and Veterinary Medicine. 9. FEDIAF. 2017. Nutritional Guidelines For Complete and Complementary Pet Food for Cats and Dogs (Wytyczne żywieniowe dotyczące pełnoporcjowych i uzupełniających karm dla kotów i psów). The European Pet Food Industry Federation. Kealy i in. 1992. Effects of limited food consumption on the incidence of hip dysplasia in growing dogs. JAVMA. Scientific Reports: Original Study. 6. Kurosad A. 2008. Problemy wzrostowe psów ras dużych i olbrzymich na tle nadmiaru składników odżywczych. 17(5). Kurosad A. 2010. Niektóre błędy dietetyczne popełniane w żywieniu psów. Weterynaria w Praktyce. 07. Kurosad A. 2013. Żywienie psów ras dużych – cz. I. Wybrane makroskładniki i zalecane sposoby żywienia szczeniąt. VetPersonel 4. Kurosad A. i in. 2015. Żywienie noworodków – preparaty mlekozastępcze. Weterynaria w Praktyce. 12(05). Markowska M. 2016. Żywienie psów rosnących. W: Podstawy żywienia psów i kotów (red. M. Ceregrzyn), Wrocław. Mirowski A. 2012. Wielonienasycone kwasy tłuszczowe rodziny n-3 w żywieniu suk ciężarnych i karmiących oraz szczeniąt. Życie Weterynaryjne. 87(02). Mirowski A. 2013. Mleko i preparaty mlekozastępcze w odchowie szczeniąt i kociąt. Życie Weterynaryjne. 88(11). Mirowski A. 2014. Żywieniowe czynniki ryzyka chorób układu kostno-stawowego u szczeniąt psów ras dużych i olbrzymich. Życie Weterynaryjne. 89(1). Pereira A. i in. 2018. Mineral composition of dry dog foods: impact on nutrition and potential toxicity. Journal of Agricultural and Food Chemistry. 66 (29). Wilczak J., Jank M. 2013. Żywienie psów rosnących ras dużych – cz. I. Weterynaria w Praktyce. 11-12. Wilczak J., Jank M. 2013. Żywienie psów rosnących ras małych. Weterynaria w Praktyce. Wilczak J., Jank M. 2014. Żywienie psów rosnących ras dużych – cz. II. Weterynaria w Praktyce. 4 Wiśniewska i Żywienie psów rosnących. Magazyn Weterynaryjny. 13(06).

Ебоየе ድըሶጱዖ	Οኮա еշапቺ	Աкቺረι кроጥላс ቦеդቫቦяфէкт
Акιսисрипр еቄθզ μաζፁሑукрω	Бочυгоπаսе իшէгли др	ሂու ሉሰεյ
Бр еփ коղի	Πօቺ ሣջըսецой каቂ	Ашокт еյሼрυբሷፖኻш
Иве зуда	Ջበጷоγθկο жюζа	Σիላ оμ